The Grind - Moonshake

I used to think I was independent cause I had got up and left for the South

But that’s where the grind caught up with me again

I found the town when I arrived, got seasonal work and then settled for a year

in a cheap first floor with a boyfriend

But he wasn’t the one

And seasons change the same wherever you are

So, you’re bumbling along not unhappily in your routine when he appears

And suddenly you’re wretched

You’ve let yourself down and there’s only one way out of this

And the car door’s wide open

You open your eyes and you’re in the passenger seat

The too familiar town scene in the rear view

And all you’ve got in is your work clothes and a big grin

You’ve left everything behind again

But you’ve left him plenty to remember you by

You’re both doing pick up work

Keeping one step ahead of the grind that spreads like an invading army through

everyone’s minds and keep them ticking over in the engine of the blind

Until one day, you’re looking at each other

And you can both see the symptoms of the disease in your routine affections

In your private language, in your new friends' assumptions

And you wake up one morning and you roll to the middle of the bed and your feet

are cold and there’s no note

The inevitable slaps your face but you don’t know if it’s saying «I told you so»

or if it’s saying that you’re a fool for expecting anything different

Now you’re stranded in a foreign country with no money and a few fair weather

friends and they’re telling you that constant drifting is a means to a low end

I know I’m in a jam and it’s not gonna be much fun

I’m settling like dust

My daydream’s packed his case and run

But I don’t have any regrets for all the people left behind

Because their disapproving faces show the great cancer of the grind

Ik dacht altijd dat ik onafhankelijk was, want ik was opgestaan ​​en naar het zuiden vertrokken

Maar dat is waar de sleur me weer inhaalde

Ik vond de stad toen ik aankwam, kreeg seizoenswerk en vestigde me toen voor een jaar

op een goedkope eerste verdieping met een vriend

Maar hij was niet degene

En de seizoenen veranderen hetzelfde, waar je ook bent

Dus je stuntelt niet ongelukkig in je routine als hij verschijnt

En ineens ben je ellendig

Je hebt jezelf in de steek gelaten en er is maar één manier om hieruit te komen

En de autodeur staat wagenwijd open

Je opent je ogen en je zit op de passagiersstoel

Het al te bekende stadsbeeld in het achteraanzicht

En je hebt alleen je werkkleding en een grote grijns aan

Je hebt alles weer achtergelaten

Maar je hebt genoeg voor hem achtergelaten om je aan te herinneren

Jullie doen allebei ophaalwerk

Een stap voor blijven op de sleur die zich als een binnenvallend leger doordringt

ieders gedachten en houd ze aan het tikken in de motor van de blinden

Tot je op een dag naar elkaar kijkt

En u kunt beide de symptomen van de ziekte zien in uw routinematige aandoeningen

In je privétaal, in de aannames van je nieuwe vrienden

En je wordt op een ochtend wakker en je rolt naar het midden van het bed en je voeten

zijn koud en er is geen briefje

Het onvermijdelijke slaat je in je gezicht, maar je weet niet of het zegt "ik zei het je toch"

of als het zegt dat je een dwaas bent om iets anders te verwachten

Nu ben je gestrand in een vreemd land zonder geld en met een beetje mooi weer

vrienden en ze vertellen je dat constant driften een middel is om een ​​low-end te bereiken

Ik weet dat ik in de problemen zit en dat het niet zo leuk zal zijn

Ik bezink als stof

Mijn dagdroom heeft zijn koffer gepakt en is weggelopen

Maar ik heb geen spijt van alle mensen die achterblijven

Omdat hun afkeurende gezichten de grote kanker van de sleur laten zien