Monolithe I - Monolithe

The wider is connected to the smaller

All is one and one is all.

Maelström of connecting elements embracing absolute

nothingness

Melting into useless strapes.

Moving to nowhere.

With purposeless destination

Through time and space.

In brotherhood with an abstract presence in a sphere of

absurd vacuum

It has always been a deep black hole without meaning for the ones who were once

put there

Trying to find an aim to all this.

In presence of an alien reflection they

progressed

Unconscious of a cosmic plan distant from uncountable centuries away

And the time had come… There was just nothing and then it was there…

Then darkness disappeared.

Far from the random shapes of nature,

beyond the bounded knowledge of men

Shining in a morning sun, it was standing, beautiful.

An artefact raised at the

horizon of Earth

A sense and a purpose to the being.

From beyond the infinite and further,

a non understandable communication

Messenger of what was once, still is, and will ever be.

Past and future at the

lowest point of the scale

A sign of the watchers, kindly looking to their herds… Waiting to be reached.

.

A clue from above

A mean of colonisation through the aeons

Self confident intelligent species used like flock raised to thoughts and

civilization

For an unreachable and inexorable goal.

Nothing was random.

A beast known as

mankind

Evolution through centuries… A monolith as message… For the sake of what?

De bredere is verbonden met de kleinere

Alles is één en één is alles.

Maelström van verbindende elementen die absoluut omarmen

niets

Versmelten tot nutteloze bandjes.

Nergens naartoe verhuizen.

Met doelloze bestemming

Door tijd en ruimte.

In broederschap met een abstracte aanwezigheid in een sfeer van

absurd vacuüm

Het is altijd een diep zwart gat geweest zonder betekenis voor degenen die ooit waren

leg het daar

Proberen een doel te vinden voor dit alles.

In aanwezigheid van een buitenaardse weerspiegeling zij

gevorderd

Onbewust van een kosmisch plan ver van ontelbare eeuwen verwijderd

En de tijd was gekomen... Er was gewoon niets en toen was het daar...

Toen verdween de duisternis.

Ver van de willekeurige vormen van de natuur,

voorbij de begrensde kennis van mannen

Het scheen in een ochtendzon, het stond, prachtig.

Een artefact opgegroeid bij de

horizon van de aarde

Een gevoel en een doel voor het wezen.

Van voorbij het oneindige en verder,

een niet-begrijpelijke communicatie

Boodschapper van wat ooit was, is nog steeds en zal ooit zijn.

Verleden en toekomst bij de

laagste punt van de schaal

Een teken van de wachters, vriendelijk uitkijkend naar hun kuddes... Wachtend om bereikt te worden.

.

Een aanwijzing van bovenaf

Een manier van kolonisatie door de eeuwen heen

Zelfverzekerde intelligente soorten die als kudde worden gebruikt en tot gedachten worden gebracht

beschaving

Voor een onbereikbaar en onverbiddelijk doel.

Niets was willekeurig.

Een beest dat bekend staat als

mensheid

Evolutie door de eeuwen heen... Een monoliet als boodschap... Ter wille van wat?