Godless Drunken Wreck - Mistress

In chains you toiled at the hands of men

The kine knows not yet its yoke

And strives but as one of the flock

But in savagery lies freedom

Pitiless in naked sacrificial rite

Those prior masters crucified

To such savage cross were nailed

Flying headlong into the storm

A ferocious beating coruscant

Tempest’s bliss from tethers torn

Such headless corpse will dance

Waves of new freedom was us clean

Of ghosts of oblivion’s reveries

But with all course lost directionless

Whither will we go?

Where the f*ck should we go?

We sail on — ever, ever on

Mired rotting leviathans

Trouble us no more

As the golden future shines

To see such glories yet unseen

Quixotic fantasy

Such unknown shores where mad beauty

And cruel nightmares reign

But have we sailed too far?

Where now the shining hope for freedoms future?

When 'voyaging' becomes 'dead lost'

Bright freedom turns iron cage

The light has fled even from our dreams

The age of creation and new joy has passed

As we shudder and fear

Then insoluble thunder of mariner’s beasts

Old horrors and glories lost

Cleaving unto the shades of reveries long dead

The butterfly has lost it’s wings

And we who sailed with you

Who learned to say 'I'

Our ship has gone down with all hands

So raise your voices and sing

For this butterfly has lost it’s wings

Sing out your hearts

Sing o’er your bowels filled with ashes

All hands are lost

All hands

In kettingen heb je gezwoegd door mannen

De kine kent zijn juk nog niet

En streeft slechts als een van de kudde

Maar in wreedheid schuilt vrijheid

Meedogenloos in naakt offerritueel

Die vroegere meesters gekruisigd

Aan zo'n woest kruis werd genageld

Vliegen halsoverkop de storm in

Een woeste kloppende coruscant

Tempest's gelukzaligheid van gescheurde koorden

Zo'n onthoofd lijk zal dansen

Golven van nieuwe vrijheid waren ons schoon

Van mijmeringen van geesten der vergetelheid

Maar met alle koers verloren richtingloos

Waar gaan we heen?

Waar moeten we in godsnaam heen?

We varen door — ooit, ooit op

Mired rottende leviathans

Val ons niet meer lastig

Terwijl de gouden toekomst straalt

Om zulke glorie te zien, nog ongezien

Quixotische fantasie

Zulke onbekende kusten waren gekke schoonheid

En wrede nachtmerries heersen

Maar zijn we te ver gevaren?

Waar is nu de stralende hoop voor de toekomst van vrijheden?

Wanneer 'reizen' 'doodlopend' wordt

Heldere vrijheid verandert in ijzeren kooi

Het licht is zelfs uit onze dromen gevlucht

Het tijdperk van creatie en nieuwe vreugde is voorbij

Terwijl we huiveren en vrezen

Dan onoplosbare donder van zeemansbeesten

Oude verschrikkingen en glorie verloren

Vastklampen aan de schaduwen van lang overleden mijmeringen

De vlinder heeft zijn vleugels verloren

En wij die met jou hebben gevaren

Wie heeft geleerd om 'ik' te zeggen

Ons schip is met alle handen ten onder gegaan

Dus verhef je stem en zing

Want deze vlinder heeft zijn vleugels verloren

Zing je hart uit

Zing over je ingewanden gevuld met as

Alle handen zijn verloren

Alle handen