Pale September Feat. Claire Schofield - MinusBlue

Why did you remember?

I really thought we lost it

It was such a long, long time ago

It was there before we moved

I thought the former kept it

It was such a long, long time ago

Hiding in the leaves, we’d shelter from the breeze

And the trees are going bare again

The summers come and gone

The autumn sings it song

The winter won’t be long

So well make it last

The time when I came home

And you were crying under the stairs

I didn’t want to know because I was scared

A meeting in the kitchen

My brother wouldn’t join in

To be honest I don’t blame him

He didn’t want to know

The wreckage of our of past

It didn’t really last

And the photographs and quiet kept us calm

The memories often lie

They wouldn’t make us cry

Just keep it all inside and try to forget

The TV’s on but there’s no-one home

And I hope they will come back soon

Cause I feel now that I understand

And I know why we moved away

But it’s all good and well after all

Now everybody knows

We have a new home

And the telephone is not that far away

So forget all what’s been done

Your father’s still the one

And everything is OK

I can just remember

I was sitting in the bedroom

And I felt all of this was too soon

I tried my best to fight it

And you know I won

And I’m glad you stayed right here with me

Waarom heb je het onthouden?

Ik dacht echt dat we het kwijt waren

Het was zo lang, lang geleden

Het was er voordat we verhuisden

Ik dacht dat de eerste het bewaarde

Het was zo lang, lang geleden

Verscholen in de bladeren, zouden we schuilen voor de wind

En de bomen gaan weer kaal

De zomers komen en gaan

De herfst zingt het lied

De winter duurt niet lang

Dus zorg dat het lang meegaat

De tijd dat ik thuiskwam

En je huilde onder de trap

Ik wilde het niet weten omdat ik bang was

Een vergadering in de keuken

Mijn broer wilde niet meedoen

Om eerlijk te zijn neem ik het hem niet kwalijk

Hij wilde het niet weten

Het wrak van ons verleden

Het duurde niet echt

En de foto's en de stilte hielden ons kalm

De herinneringen liegen vaak

Ze zouden ons niet aan het huilen maken

Houd het allemaal binnen en probeer het te vergeten

De tv staat aan, maar er is niemand thuis

En ik hoop dat ze snel terug zullen komen

Want ik voel nu dat ik het begrijp

En ik weet waarom we zijn verhuisd

Maar het is toch allemaal goed en wel

Nu weet iedereen

We hebben een nieuw huis

En de telefoon is niet zo ver weg

Dus vergeet alles wat er is gedaan

Je vader is nog steeds de ware

En alles is OK

Ik kan het me gewoon herinneren

Ik zat in de slaapkamer

En ik vond dat dit allemaal te vroeg was

Ik heb mijn best gedaan om er tegen te vechten

En je weet dat ik heb gewonnen

En ik ben blij dat je hier bij me bent gebleven