Despair - Mindrot

Reach out find nothing

It was like we were always astray, alone

Alone far from the truth

Dark, distraugh, alone still no truth

Reaching out, finding nothing

No response, in trust with nothing

Worlds apart, and in-between

So this is me, this is me

Once I felt as one now alone, far from the truth

Slowly my soul tears apart

For me to see are we blind, why me?

Are we blind, to see, what truth will we see?

Enclosed withing, dreaming a sin, sacrifice my life for this

Fear to die my key for life to pass I wish

Black alone and misinformed slowly I die, die alone

Far from home and so alone

I’ve tried so hard

Far from home

This emptiness fills my mood

Night and day my heart hurts too

Why am I so cold inside?

Why must I slowly die?

Reik uit niets vinden

Het was alsof we altijd op een dwaalspoor waren, alleen

Alleen ver van de waarheid

Donker, radeloos, alleen nog steeds geen waarheid

Uitreiken, niets vinden

Geen reactie, in vertrouwen met niets

Werelden apart en er tussenin

Dus dit ben ik, dit ben ik

Ooit voelde ik me een nu alleen, ver van de waarheid

Langzaam scheurt mijn ziel uit elkaar

Voor mij om te zien zijn we blind, waarom ik?

Zijn we blind om te zien, welke waarheid zullen we zien?

Opgesloten in, dromen van een zonde, offer mijn leven hiervoor op

Angst om te sterven, mijn sleutel om het leven te laten voorbijgaan, zou ik willen

Zwart alleen en slecht geïnformeerd langzaam ik sterf, sterf alleen

Ver van huis en zo alleen

Ik heb zo hard geprobeerd

Ver van huis

Deze leegte vult mijn humeur

Dag en nacht doet mijn hart ook pijn

Waarom heb ik het zo koud van binnen?

Waarom moet ik langzaam sterven?