My Crime Of Passion - Mike + The Mechanics

From a voice I hardly recognised

Well my heart was beating faster

And my blood ran hot and cold

I was heading for disaster

When suddenly I realised that I had lost control

Loaded questions played upon my mind

Allegations I could not deny

Well my mind was in confusion

Had my back against the wall

I’d been led into collusion

Before I realised I was a victim of it all

Here’s to my crime of passion

I can’t forget the look upon your face

And to your tender mercies

Goodbye to all the innocence we never can replace

All of Sunday sittin' by the telephone

Not a whisper, well I should have known

But it seems that I’d insisted

'Cause in spite of all you said

I believe my words were twisted

As line by line the promises were spinning round my head

Waves of anger slowly do recede

To faded memories that I’ll never need

But my mind keeps on returning to the way it used to be

There’s a flame forever burning

There’s nothing I can say to you will ever make you see

Here’s to my crime of passion

I just can’t seem to shake it off my mind

As for your tender mercy

I’ll never stop regretting that I left it all behind

Van een stem die ik nauwelijks herkende

Nou, mijn hart ging sneller kloppen

En mijn bloed liep warm en koud

Ik was op weg naar een ramp

Toen ik me plotseling realiseerde dat ik de controle kwijt was

Geladen vragen speelden door mijn hoofd

Beschuldigingen die ik niet kon ontkennen

Nou, mijn geest was in de war

Had mijn rug tegen de muur

Ik was tot samenzwering geleid

Voordat ik me realiseerde dat ik het slachtoffer was van alles

Op mijn misdaad van passie

Ik kan de blik op je gezicht niet vergeten

En tot uw tedere barmhartigheden

Afscheid van alle onschuld die we nooit kunnen vervangen

De hele zondag aan de telefoon zitten

Geen gefluister, nou ik had het kunnen weten

Maar het lijkt erop dat ik erop had aangedrongen

Want ondanks alles wat je zei

Ik geloof dat mijn woorden verdraaid waren

Zoals regel voor regel tollen de beloften door mijn hoofd

Golven van woede nemen langzaam af

Naar vervaagde herinneringen die ik nooit nodig zal hebben

Maar mijn gedachten gaan steeds terug naar hoe het vroeger was

Er is een vlam die voor altijd brandt

Er is niets dat ik tegen je kan zeggen dat je ooit zal laten zien

Op mijn misdaad van passie

Ik kan het gewoon niet van me afschudden

Wat betreft uw tedere genade

Ik zal er nooit spijt van hebben dat ik het allemaal achter me heb gelaten