Dusty Road - Michael W. Smith

Dusty road, buried dreams

Pieces on the ground

Saw the ghosts of empty streets

Of that West Virginia town

You worked for years on swing shift at the oil refinery

You loved your wife and your kids

And one of those kids was me

And the sweat upon your brow was like the tears of heaven pouring out

You said keep walking on down, down this dusty road

We’re gonna make it somehow

Now I wish that you were here

You’d be amazed to see

That today looks like a page torn from 1933

In my dreams to you I run

In golden fields where angels kiss the sun

You say keep walking on down, down this dusty road

We’re gonna make it somehow

I can feel it, feel it in my bones

That there’s a place up ahead that looks like home

We keep walking on down, down this dusty road

We’re gonna make it somehow

We’re gonna make it somehow

Yes we are

And a peace comes to me now

Like a steady hand to lead us out

We keep walking on down, down this dusty road

We’re gonna make it somehow

I can feel it, feel it in my bones

That there’s a place up ahead that looks like home

We keep walking on down, down this dusty road

We’re gonna make it somehow

We’re gonna make it somehow

Yes we are

Stoffige weg, begraven dromen

Stukken op de grond

Zag de geesten van lege straten

Van die stad in West Virginia

Je werkte jarenlang in de draaiploeg bij de olieraffinaderij

Je hield van je vrouw en je kinderen

En een van die kinderen was ik

En het zweet op je voorhoofd was als de tranen van de hemel die uitstroomden

Je zei dat je verder moest lopen over deze stoffige weg

We gaan het op de een of andere manier redden

Nu wou ik dat je hier was

Je zou verbaasd zijn om te zien

Dat ziet er vandaag uit als een gescheurde pagina uit 1933

In mijn dromen tot jou ren ik

In gouden velden waar engelen de zon kussen

Je zegt dat je verder moet lopen, over deze stoffige weg

We gaan het op de een of andere manier redden

Ik voel het, voel het in mijn botten

Dat er verderop een plek is die op thuis lijkt

We blijven naar beneden lopen, over deze stoffige weg

We gaan het op de een of andere manier redden

We gaan het op de een of andere manier redden

Ja we zijn

En er komt nu vrede in mij

Als een vaste hand om ons naar buiten te leiden

We blijven naar beneden lopen, over deze stoffige weg

We gaan het op de een of andere manier redden

Ik voel het, voel het in mijn botten

Dat er verderop een plek is die op thuis lijkt

We blijven naar beneden lopen, over deze stoffige weg

We gaan het op de een of andere manier redden

We gaan het op de een of andere manier redden

Ja we zijn