L'Hôtel - Michael Stipe

At number fifty-six, seven, eight, nine, it doesn’t matter

If a well known secrets to you, if you knock on the door

First once, then three more knocks, you’re let inside

Alone, sometimes even not alone

A maid without saying a word walks in front of you

With stairs in this hall ways, come on after another

Decorated with baroque bronzes, golden angels

Aphrodites and silent maces

If it’s not already occupied, say that you want the forty-four

It’s the room that here they call Cleopatras

And columns of its bed standing watch rococo style

Statues holding torches gaze benin

And between these slaves naked carved in ebony

Who will be the silent witnesses of this scene

While above a mirror reflects us

Slowly I miss my melody

Melody

Melody

Melody

Op nummer zesenvijftig, zeven, acht, negen maakt het niet uit

Als een bekend geheim voor je is, als je op de deur klopt

Eerst één keer, dan nog drie keer kloppen, je mag naar binnen

Alleen, soms zelfs niet alleen

Een dienstmeisje loopt zonder iets te zeggen voor je uit

Met trappen in deze gang, kom op na de andere

Versierd met barok brons, gouden engelen

Aphrodites en stille knotsen

Als het nog niet bezet is, zeg dan dat je de vierenveertig . wilt

Het is de kamer die ze hier Cleopatras noemen

En kolommen van zijn bed staande horloge rococo-stijl

Standbeelden met fakkels staren naar benin

En tussen deze slaven naakt gesneden in ebbenhout

Wie zullen de stille getuigen zijn van deze scène?

Terwijl hierboven een spiegel ons weerspiegelt

Langzaam mis ik mijn melodie

Melodie

Melodie

Melodie