Was Home - Metalium

So, this is goodbye while I’m watching the curtains fall

I’ve reached the point of going nowhere faith turned to despair

Still I hear those words «as one forever»

Lies kept haunting me a lifetime

Filled my heart of stone with broken dreams

Died

Horizon of wasted shining

Illusions were blinding

Gonna find my way home

Illusion buried, the past now carved in stone

On my way home

So close, but still so far, I’m grieving

The end for all to see in me

Why do we ever fail in times

Sorrow is the hatred of mankind

Memories guiding me to a sign

The way will carry on my friend

Oh

Horizon of wasted shining …

Should have known better in all these years

Captured moments filled with lonely tears

In our souls and in our minds scars remaining

Let there be a time of trust and faith

Let our dreams awake

Horizon of wasted shining …

Horizon of wasted shining …

Oh, oh no

Illusions buried

Dit is dus afscheid terwijl ik de gordijnen zie vallen

Ik heb het punt bereikt dat ik nergens heen ga, het geloof veranderde in wanhoop

Toch hoor ik die woorden «als één voor altijd»

Leugens bleven me een leven lang achtervolgen

Mijn hart van steen gevuld met gebroken dromen

Ging dood

Horizon van verspilde glans

Illusies waren verblindend

Ik ga mijn weg naar huis vinden

Illusie begraven, het verleden nu in steen gebeiteld

Op weg naar huis

Zo dichtbij, maar toch zo ver, ik heb verdriet

Het einde dat iedereen in mij kan zien

Waarom falen we ooit in tijden?

Verdriet is de haat van de mensheid

Herinneringen die me naar een teken leiden

De weg zal doorgaan, mijn vriend

Oh

Horizon van verspilde glans ...

Had in al die jaren beter moeten weten

Vastgelegde momenten gevuld met eenzame tranen

In onze ziel en in onze geest blijven er littekens over

Laat er een tijd van vertrouwen en geloof zijn

Laat onze dromen ontwaken

Horizon van verspilde glans ...

Horizon van verspilde glans ...

Oh, oh nee

Illusies begraven