Dear Departure - Messenger

Dear Departure, what cruel fate have you planned?

Fly with no recourse, maim with no remorse

The helpless through the land

Tell your boldest to set the blackest sails,

While the sun provides a temporary guise

'fore the endless storm that trails…

Dear Departure, who’ll fill the sea with fire,

fall from ashen skies as the tide does rise

to reclaim the rogues and liars…

A serenity, unbeknownst yet all too familiar…

Perhaps a sign of what was to come?

Who knew that such majesty’s resplendence rose in fear and flight?

Who knew such travesty?

Such pitch black Godless night…

We’re stood on the edge of the Earth

We’re gazing out at the untold

A world that we will never know

Providence favours the brave,

like all before who ever dreamt,

the only way is to fall, fall…

Soar, Soar, higher than before

Soar, Soar, higher than them all

Soar, Soar, higher than before

Soar, Soar, far beyond their walls

Beste vertrek, welk wreed lot heb je gepland?

Vlieg zonder verhaal, vermink zonder spijt

De hulpelozen door het land

Zeg tegen je dappersten dat ze de zwartste zeilen moeten zetten,

Terwijl de zon een tijdelijke vermomming biedt

voor de eindeloze storm die trekt...

Beste vertrek, die de zee met vuur zal vullen,

uit de grauwe lucht vallen als het tij opkomt

om de schurken en leugenaars terug te vorderen...

Een sereniteit, onbekend maar maar al te bekend...

Misschien een teken van wat zou komen?

Wie wist dat de luister van zo'n majesteit in angst en vlucht steeg?

Wie kende zo'n travestie?

Zo'n pikzwarte goddeloze nacht...

We staan ​​op de rand van de aarde

We staren naar het onnoemelijke

Een wereld die we nooit zullen kennen

De voorzienigheid begunstigt de dapperen,

zoals iedereen die ooit heeft gedroomd,

de enige manier is om te vallen, vallen...

Stijg, Stijg, hoger dan voorheen

Zweef, zweef, hoger dan ze allemaal

Stijg, Stijg, hoger dan voorheen

Zweef, zweef, ver buiten hun muren