True Monument - Merchandise

I gave up looking for easy answers

Contemplating words that left such scars

Composed with the cruelty of kindness

Her arms outstretched with lips ajar

I’d have her arrested

But she has no hands and I can’t trust my Western eyes

At night she wanders about the jail cell

Her refusal’s all too much to bear

The brilliance and light are left intangible

Language is lost now I just stare and stare and stare and stare

She’s someone that can’t be colored

With paint nor privilege nor another’s blood

By way of protest and backwards passion

I sought to grab and then hold on

To what I thought was truth in the frigid grip of vanity

Where has it gone?

Where has it gone?

Where has it gone?

Now reckless flames

Engulf the frame of the one true monument

Ik gaf het zoeken op naar eenvoudige antwoorden

Nadenken over woorden die zulke littekens hebben achtergelaten

Samengesteld met de wreedheid van vriendelijkheid

Haar armen gestrekt met lippen op een kier

Ik zou haar laten arresteren

Maar ze heeft geen handen en ik kan mijn westerse ogen niet vertrouwen

'S Nachts dwaalt ze door de gevangeniscel

Haar weigering is te veel om te verdragen

De schittering en het licht blijven ongrijpbaar

De taal is nu verloren. Ik staar en staar en staar en staar

Ze is iemand die niet kan worden gekleurd

Met verf noch voorrecht noch het bloed van een ander

Bij wijze van protest en achterlijke passie

Ik wilde grijpen en dan vasthouden

Naar wat ik dacht dat de waarheid was in de ijskoude greep van ijdelheid

Waar is het gebleven?

Waar is het gebleven?

Waar is het gebleven?

Nu roekeloze vlammen

Overspoel het frame van het enige echte monument