Drops of Decadence - Memoira

Never been so in tune with sin before

Morality trapped inside revolving door

But what good did that ever have in store?

I want you to burn me to the core

I bleed so I have to hurt you

With the armours still intact

Heighten my senses and

Pain them black

Can’t bring myself to believe in deliverance

So I hide an empire behind the blue

Wait for you to dig deeper and deeper to

Million miles an hour against the tidal wave

Feel the drops of decadence

Oozing away

Pure gone obsolete and distained

Escaping daylight in your eyes

Makes me realize that I’m the beautiful lie

I’m sure you didn’t mean it that way

Yeah I’m not entitled but I’ll beg you to stay

Twisted wrist still clutches to your name

Can’t bring myself to return to innocence

The taste of you still lingers in me

It pins me down, tormenting me, so bittersweet

Million miles an hour against the tidal wave

Feel the drops of decadence

Feeding my crave

Million miles an hour against the tidal wave

Feel the drops of decadence

Oozing away

So obsolete and distained

Million miles an hour against the tidal wave

Feel the drops of decadence

Oozing away

And I believe

In another dawn for you and me

Until then I’m satisfied

Remaining profaned

So obsolete and distained

Nooit eerder zo in harmonie geweest met zonde

Moraliteit gevangen in draaideur

Maar wat voor goeds had dat ooit in petto?

Ik wil dat je me tot op het bot verbrandt

Ik bloed dus ik moet je pijn doen

Met de bepantsering nog intact

Zet mijn zintuigen op scherp en

Pijn ze zwart

Kan mezelf er niet toe brengen te geloven in verlossing

Dus ik verberg een rijk achter het blauw

Wacht tot je dieper en dieper graaft om

Miljoen mijl per uur tegen de vloedgolf

Voel de druppels van decadentie

wegsijpelen

Pure achterhaald en distained

Ontsnappen aan daglicht in je ogen

Doet me beseffen dat ik de mooie leugen ben

Ik weet zeker dat je het niet zo bedoelde

Ja, ik heb geen recht, maar ik smeek je om te blijven

Gedraaide pols klemt zich nog steeds vast aan je naam

Kan mezelf er niet toe brengen om terug te keren naar de onschuld

De smaak van jou blijft in mij hangen

Het houdt me vast, kwelt me, zo bitterzoet

Miljoen mijl per uur tegen de vloedgolf

Voel de druppels van decadentie

Mijn verlangen voeden

Miljoen mijl per uur tegen de vloedgolf

Voel de druppels van decadentie

wegsijpelen

Zo verouderd en vervallen

Miljoen mijl per uur tegen de vloedgolf

Voel de druppels van decadentie

wegsijpelen

En ik geloof dat

In een nieuwe dageraad voor jou en mij

Tot dan ben ik tevreden

Ontheiligd blijven

Zo verouderd en vervallen