Шёл сотый день как умер мой герой - Meerror

Мы делим на двоих один и тот же сон

И верим на двоих в одну мечту

Каждый вечер я кладу лицо

Где-то возле твоих тёплых губ

Мы верим, что наш самолёт

Никогда не упадёт в лесу

Где никто уже нас не найдёт

Повезёт если пойдём ко дну

Держи на цепи свою жизнь

Доверяя только облакам

Через горы через океан

Я найду тебя моя печаль

Шёл сотый день, как умер мой герой

На переплете книг

Возьми меня с собой чтобы и грусть

Делить на нас двоих

Может я уже не вспомню, как мне было одиноко

Каплей по стеклу и только голос отчетливо слышу

Может я погас немного, извини, привычка мокнуть

Размазанный шрифт, слипшийся том, кучи страниц, но все об одном

Нарисуй меня на фоне городского шума

Собираюсь утонуть среди странниц бездумно

Нарисуй мою печаль на фоне темных улиц

Насколько мне плохо, город как кость в моем горле,

Но герой на страницы теперь не ногой

Шёл сотый день, как умер мой герой

На переплете книг

Возьми мою ладонь чтобы и грусть

Делить на нас двоих

We delen dezelfde droom met z'n tweeën

En wij geloven voor twee in één droom

Elke avond leg ik mijn gezicht

Ergens in de buurt van je warme lippen

Wij zijn van mening dat ons vliegtuig

Zal nooit in het bos vallen

Waar niemand ons kan vinden

Gelukkig als we naar de bodem gaan

Keten je leven

Alleen de wolken vertrouwen

Door de bergen over de oceaan

Ik zal je mijn verdriet vinden

Het was de honderdste dag sinds mijn held stierf

Over het binden van boeken

Neem me mee naar verdriet

Verdeel voor ons twee

Misschien weet ik niet meer hoe eenzaam ik was

Een druppel op het glas en alleen de stem is duidelijk te horen

Misschien ging ik een beetje uit, sorry, de gewoonte om nat te worden

Besmeurd lettertype, plakkerig volume, stapels pagina's, maar het draait allemaal om één ding

Teken me tegen het lawaai van de stad

Ik ga gedachteloos verdrinken tussen de zwervers

Teken mijn verdriet tegen de donkere straten

Hoe slecht ik me voel, de stad is als een bot in mijn keel

Maar de held op de pagina is nu geen voet

Het was de honderdste dag sinds mijn held stierf

Over het binden van boeken

Neem mijn hand naar verdriet

Verdeel voor ons twee