The Boxer - Me First And The Gimme Gimmes

I am just a poor boy though my story’s seldom told

I have squandered my resistance

For a pocketful of mumbles

Such are promises

All lies and jest, still the man hears what he wants to hear

And disregards the rest

When I left my home and family

I was no more than a boy

In the company of strangers

In the quiet of the railway station, running scared

Laying low seeking out the poorer quarters where the ragged people go

Looking for the places only they would know

La la li

La la la la li la li

La la li

La la la la la la li la la la li

Asking only workman’s wages I come looking for a job

But I get no offers

Just a come-on from some bitch

On Seventh Avenue

I do declare there were times when I was so lonesome

I took some comfort there, la la la la la la

(repeat chorus)

And I’m laying out my winter clothes and wishing I was gone

Going home

Where the New York City winters aren’t bleeding me

Leading me going home

In the clearing stands a boxer

And a fighter by his trade

And he carries the reminders

Of every glove that laid him down or cut him

'til he cried out in his anger and his shame

I am leaving, I am leaving

But the fighter still remains

La la la la la la la la la li

(repeat chorus twice)

Yeay!

Yeay!

Yeay!

Ow!

Ik ben maar een arme jongen, hoewel mijn verhaal zelden wordt verteld

Ik heb mijn weerstand verspild

Voor een zak vol mompelt

Dat zijn beloften

Allemaal leugens en grappen, toch hoort de man wat hij wil horen

En negeert de rest

Toen ik mijn huis en gezin verliet

Ik was niet meer dan een jongen

In het gezelschap van vreemden

In de stilte van het treinstation, bang rennend

Laag liggend op zoek naar de armere wijken waar de haveloze mensen heen gaan

Op zoek naar de plaatsen die alleen zij zouden kennen

La la li

La la la la la li la li

La la li

La la la la la la la li la la la li

Ik vraag alleen het loon van een arbeider Ik kom op zoek naar een baan

Maar ik krijg geen aanbiedingen

Gewoon een come-on van een teef

Op Seventh Avenue

Ik verklaar dat er tijden waren dat ik zo eenzaam was

Ik vond daar wat troost, la la la la la la la

(herhaal refrein)

En ik leg mijn winterkleren neer en wenste dat ik weg was

Naar huis gaan

Waar de winters in New York City me niet laten bloeden

Leidt me naar huis

Op de open plek staat een bokser

En een vechter door zijn beroep

En hij draagt ​​de herinneringen

Van elke handschoen die hem neerlegde of hem sneed

tot hij het uitschreeuwde in zijn woede en zijn schaamte

ik ga weg, ik ga weg

Maar de vechter blijft nog steeds

La la la la la la la la la la li

(refrein twee keer herhalen)

Jeej!

Jeej!

Jeej!

auw!