Starship - MC5

Starship, starship take me

Take me where I want to go

Out there among the planets

Let a billion suns cast my shadow

Starship, starship take me

Stretch our legs in time and space

Take a passage through the vacuum

Let me feel the stars burnin' on my face

Ten for the gravity, checkpoint

Nine for polarity, checkpoint

Eight for the (?)

Seven for the prismatic time warp

Six for the spirit of the captain, captain

Five for the power of the nucleus nebula

Four for the eyes, ears, nose, think, feel, speak

Three for the many levels

Two for the chromosome

One for the energy

One for the energy

One check

One check

One check

One check

One check

One check

Leaving the solar system

Leaving the solar system

Leaving the solar system

Leaving the solar system

Leaving

Leaving

Leaving

Leaving

It’s cold in sunfire glory

From this point I rise to infinity

There is a land whose beauty is almost

Unimaginable to the human mind

In a daze we stand there and look further

Than the ordinary eye can see

Children, far above the roof of this world

We can encompass vistas of the worlds

There is a land where the sun shines eternally

Eternally, eternally

Out in outer space

A living, blazing fire

So vital and alive

That it burns our eyes

To witness its splendor!

Ruimteschip, ruimteschip neem me mee

Breng me waar ik heen wil

Daar tussen de planeten

Laat een miljard zonnen mijn schaduw werpen

Ruimteschip, ruimteschip neem me mee

Strek onze benen in tijd en ruimte

Ga door het vacuüm

Laat me de sterren op mijn gezicht voelen branden

Tien voor de zwaartekracht, checkpoint

Negen voor polariteit, checkpoint

Acht voor de (?)

Zeven voor de prismatische time warp

Zes voor de geest van de kapitein, kapitein

Vijf voor de kracht van de kernnevel

Vier voor de ogen, oren, neus, denken, voelen, spreken

Drie voor de vele niveaus

Twee voor het chromosoom

Een voor de energie

Een voor de energie

één cheque

één cheque

één cheque

één cheque

één cheque

één cheque

Het zonnestelsel verlaten

Het zonnestelsel verlaten

Het zonnestelsel verlaten

Het zonnestelsel verlaten

weggaan

weggaan

weggaan

weggaan

Het is koud in de glorie van het zonnevuur

Vanaf dit punt stijg ik tot in het oneindige

Er is een land waarvan de schoonheid bijna

Onvoorstelbaar voor de menselijke geest

In een roes staan ​​we daar en kijken verder

Dan het gewone oog kan zien

Kinderen, ver boven het dak van deze wereld

We kunnen vergezichten van de werelden omvatten

Er is een land waar de zon eeuwig schijnt

Eeuwig, eeuwig

Buiten in de ruimte

Een levend, laaiend vuur

Zo vitaal en levend

Dat het onze ogen brandt

Om getuige te zijn van zijn pracht!