Ricochet - MC Jabber, Blue Foundation

Yesterday my troubles seemed so far away

And now there’s nothing left to do but watch the choices slip away

And all the voices ricochet Ђ" our conversation disappears

In recrimination Ђ" voices ricochet Ђ" they’re just

Words in the distance, like birds inside my head, and

The water runs red Ђ" you’re a Stone on the windscreen, you shatter the world ahead

Voices ricochet Ђ" you can picture a big Ђ?thirteen', try to extinguish me Relinquish me from the damage

It’s only mortalityЂ¦

It’s the echoes of carnage

Now the view is all tarnished Ђ" the rest is just wreckage

The sky’s a varnish, furnished with thoughts of flight

And the pain still visible in light and sound and sight

Dismiss the sky Ђ" voices ricochet

Grip is precarious

There’s various ways the path of truth can bury us Too many variables, too much chit-chat

Too much of this and that

Too much zig-zag, yin yang, yak yak

I’m all right, Jack, pull up the plank, I’m aboard

Fall on your sword Ђ" a humming repetitive

Feels like a sedative, nerves are the last to decay

Don’t worry, it’ll fade away

Voices ricochet Ђ" our conversation disappears

In recrimination Ђ" voices ricochet Ђ" they’re just

Words in the distance, like birds inside my head

And all the manacles that bind, the pinnacles you climb

To the background of a cynical Ђ?who'and Ђ?what'and Ђ?why'

And Ђ?why not?'Ђ?Scuse me while I dismiss the sky

Voices ricochet Ђ" dismiss the sky

Gisteren leken mijn problemen zo ver weg

En nu zit er niets anders op dan te kijken hoe de keuzes wegglippen

En alle stemmen ketsen af ​​" ons gesprek verdwijnt

In beschuldiging " stemmen ricocheren Ђ" ze zijn gewoon

Woorden in de verte, als vogels in mijn hoofd, en

Het water kleurt rood Ђ" je bent een steen op de voorruit, je verbrijzelt de wereld die voor je ligt

Stemmen ketsen Ђ" je kunt je een grote Ђ?dertien' voorstellen, probeer me te blussen Laat me los van de schade

Het is slechts sterfelijkheid

Het zijn de echo's van bloedbad

Nu is het uitzicht helemaal bezoedeld Ђ" de rest is gewoon een wrak

De lucht is een lak, ingericht met vluchtgedachten

En de pijn nog steeds zichtbaar in licht en geluid en zicht

Negeer de lucht Ђ" stemmen ricochet

Grip is precair

Er zijn verschillende manieren waarop het pad van de waarheid ons kan begraven Te veel variabelen, te veel geklets

Te veel van dit en dat

Te veel zigzag, yin yang, yak yak

Ik ben in orde, Jack, trek de plank omhoog, ik ben aan boord

Val op je zwaard Ђ" een neuriënde herhaling

Voelt als een kalmerend middel, zenuwen zijn het laatste dat vergaat

Maak je geen zorgen, het zal vervagen

Stemmen ketsen af ​​" ons gesprek verdwijnt

In beschuldiging " stemmen ricocheren Ђ" ze zijn gewoon

Woorden in de verte, als vogels in mijn hoofd

En alle boeien die binden, de toppen die je beklimt

Naar de achtergrond van een cynisch Ђ?wie'en Ђ?wat'en Ђ?waarom'

En "waarom niet?"

Stemmen ketsen af ​​" verwerp de lucht