The Dark Road - Masterplan

Going back to the beginning

We were only seventeen

I thought that we would last forever

But I was just too young to see

You took our love into your sunset

And left me dealing with the pain

When I think of you it brings a feeling

I can still remember

I was crying in the rain

It was the first time

Feeling lost and blind

And the story’s never ending

Someone’s heart in need of mending

Now I stand on the dark road

Feeling so cold

And I dream of a place

For tomorrow without sorrow

Where my heart is never blue

The day goes on

And soon the lights grow dim

And my neon city shines the night

I wonder what waits up ahead for me — Yeah!

I still try to find the signs

I have learned to be the lonely

And I’m not the only one — No!

I found my own way of reason

And some kind of peace of mind

Oh!

I remember the first time

I was lost and blind

And the story’s never ending — Yeah!

It was the first time

If you ask me how I know

My rock and roll

All my life I gave my heart

And my soul

Here I stand at the threshold

Feeling so old

And I long for a place without sorrow

A new tomorrow

For the world to see

Deep inside me a black light

Feel my soul night

As I sing to you

There’s no time for us to borrow

Death will swallow

It’s the melody of destiny

Oh!

So I stand on the dark road

Feeling so cold

And I dream of a place

For tomorrow without sorrow

Where my heart is never blue

Oh!

— Yeah!

Deep inside me a black night

Feel my soul night

When I sing my song to you — Hey!

In my time I gave you thunder

And now I’m going under

I am going under

Terug naar het begin

We waren pas zeventien

Ik dacht dat we voor altijd zouden blijven bestaan

Maar ik was gewoon te jong om het te zien

Je nam onze liefde mee in je zonsondergang

En liet me omgaan met de pijn

Als ik aan je denk, krijg ik een gevoel

Ik kan het me nog herinneren

Ik huilde in de regen

Het was de eerste keer

Verloren en blind voelen

En het verhaal stopt nooit

Iemands hart moet worden gerepareerd

Nu sta ik op de donkere weg

Zo koud voelen

En ik droom van een plek

Voor morgen zonder verdriet

Waar mijn hart nooit blauw is

De dag gaat door

En al snel worden de lichten gedimd

En mijn neonstad schijnt de nacht

Ik vraag me af wat me te wachten staat - Ja!

Ik probeer nog steeds de borden te vinden

Ik heb geleerd om de eenzame te zijn

En ik ben niet de enige — Nee!

Ik heb mijn eigen manier van reden gevonden

En een soort van gemoedsrust

Oh!

Ik herinner me de eerste keer

Ik was verdwaald en blind

En het verhaal eindigt nooit - Ja!

Het was de eerste keer

Als je me vraagt ​​hoe ik dat weet?

Mijn rock-'n-roll

Mijn hele leven heb ik mijn hart gegeven

En mijn ziel

Hier sta ik op de drempel

Je zo oud voelen

En ik verlang naar een plek zonder verdriet

Een nieuwe morgen

Voor de wereld om te zien

Diep in mij een zwart licht

Voel mijn ziel nacht

Zoals ik voor je zing

We hebben geen tijd om te lenen

De dood zal slikken

Het is de melodie van het lot

Oh!

Dus ik sta op de donkere weg

Zo koud voelen

En ik droom van een plek

Voor morgen zonder verdriet

Waar mijn hart nooit blauw is

Oh!

- Ja!

Diep in mij een zwarte nacht

Voel mijn ziel nacht

Als ik mijn lied voor je zing — Hé!

In mijn tijd gaf ik je de donder

En nu ga ik ten onder

Ik ga ten onder