I've Got No Use for the Woman - Marty Robbins

I’ve got no use for the women

A true one may seldom be found

They’ll use a man for his money

When it’s gone they’ll turn him down

They’re all alike at the bottom

Selfish and grasping for all

They’ll stay by a man when he’s winning

And laugh in his face when he falls

My pal was an honest young puncher

Honest and upright and true

Till he turned to a gun shooting gambler

On account of a girl named Lou

They fell in with evil companions

The kind that are better off dead

When a gambler insulted her picture

He filled him full of lead

Off in the long night they trailed him

Through misquete and thick chapperal

I couldn’t help think of that woman

As I saw him pitch and fall

If she’d been the pal that she should have

He might have been rasing a son

Instead of out there on the prairie

To die by a Ranger’s gun

Death’s sharp sting did not trouble

His chances for life were too slim

Where they were putting his body

Was all that worried him

He lifted his head on his elbow

The blood from his wound flowed red

He gazed at his friends gathered round him

He looked up at them and he said

Bury me out on the prairie

Where the coyotes can howl o’er my grave

Bury me out on the prairie

But from them, my bones please save

Wrap me up in a blanket

Bury me deep in the ground

Cover me over with boulders

Of granite, big and brown

We buried him out on the prairie

Where the coyotes can howl o’er his grave

His soul is now a-resting

Fron the unkind cut she gave

And many another young puncher

As he rides past the pile of stones

Recalls some similar woman

And thinks of his moulderin' bones

Ik heb niets aan de vrouwen

Een echte wordt misschien zelden gevonden

Ze gebruiken een man voor zijn geld

Als het weg is, zullen ze hem afwijzen

Ze zijn allemaal gelijk aan de onderkant

Egoïstisch en grijpend voor iedereen

Ze blijven bij een man als hij wint

En lach hem in zijn gezicht uit als hij valt

Mijn vriend was een eerlijke jonge puncher

Eerlijk en oprecht en waar

Tot hij zich tot een gokker wendde tot geweerschieten

Vanwege een meisje genaamd Lou

Ze kwamen in aanraking met slechte metgezellen

Het soort dat beter af is dood

Toen een gokker haar foto beledigde

Hij vulde hem vol met lood

Weg in de lange nacht dat ze hem volgden

Door misquete en dikke chapperal

Ik moest aan die vrouw denken

Toen ik hem zag stampen en vallen

Als ze de vriend was geweest die ze had moeten hebben?

Hij heeft misschien een zoon grootgebracht

In plaats van daar op de prairie

Om te sterven door het geweer van een Ranger

De scherpe steek van de dood was geen probleem

Zijn kansen op leven waren te klein

Waar ze zijn lichaam legden

Maakte hem zich allemaal zorgen?

Hij tilde zijn hoofd op zijn elleboog

Het bloed uit zijn wond vloeide rood

Hij staarde naar zijn vrienden die om hem heen stonden

Hij keek naar hen op en zei:

Begraaf me op de prairie

Waar de coyotes kunnen huilen boven mijn graf

Begraaf me op de prairie

Maar van hen, bewaar alsjeblieft mijn botten

Wikkel me in een deken

Begraaf me diep in de grond

Bedek me met keien

Van graniet, groot en bruin

We hebben hem begraven op de prairie

Waar de coyotes kunnen huilen boven zijn graf

Zijn ziel is nu aan het rusten

Van de onvriendelijke snit die ze gaf

En nog vele andere jonge punchers

Terwijl hij langs de stapel stenen rijdt

Herinnert zich een soortgelijke vrouw

En denkt aan zijn vermolmde botten