I Told the Brook - Marty Robbins

I told the brook that runs down through the valley

A secret my best friend never knew

The brook told the trees and the trees told the breeze

That I was in love with you

The trees told the flowers hiding there by the hilltop

The clouds told the moon that shone above

So angry, yet blue, when they found out that you

And your heart had another love

The brook became angry and changed to a river

Rushing so madly along

The soft summer breeze that played tag with the trees

Became so wild and so strong

The bashful, white flowers hiding there by the hilltop

Grew dark when the rain came pouring down

Their hearts couldn’t hide all the tears that were cried

And had carpeted on the ground

The storm passed, gone over, there’s sunshine again

The chains that held me are now gone

The trees wave, hello, as I stand here below

And the brook sings the sweetest song

The bashful, white flowers are again by the hilltop

The sun and the moon are still my friends

I promise there’ll be no more heartaches for me

Till I fall in love again

Ik vertelde de beek die door de vallei stroomt

Een geheim dat mijn beste vriend nooit heeft gekend

De beek vertelde de bomen en de bomen vertelden de wind

Dat ik verliefd op je was

De bomen vertelden de bloemen die zich daar bij de heuveltop verstopten

De wolken vertelden de maan die boven scheen

Zo boos, maar toch blauw, toen ze erachter kwamen dat je

En je hart had een andere liefde

De beek werd boos en veranderde in een rivier

Zo gek aan het haasten

De zachte zomerbries die tikkertje speelde met de bomen

Werd zo wild en zo sterk

De verlegen, witte bloemen die zich daar verstoppen bij de heuveltop

Werd donker toen de regen met bakken naar beneden kwam

Hun harten konden niet alle tranen verbergen die werden gehuild

En had vloerbedekking op de grond

De storm ging voorbij, voorbij, er is weer zonneschijn

De kettingen die me vasthielden, zijn nu weg

De bomen zwaaien, hallo, terwijl ik hier beneden sta

En de beek zingt het liefste lied

De verlegen, witte bloemen staan ​​weer bij de heuveltop

De zon en de maan zijn nog steeds mijn vrienden

Ik beloof dat ik geen hartzeer meer zal hebben

Tot ik weer verliefd word