Verstrahlt - Marteria, Yasha

Ich will hier weg, weg — Jeden Tag das Gleiche

Der Punk in mir, versteckt hinter Nadelstreifen

Der Tisch gedeckt, mit Porzellan aus Meißen

Vater auf dem Königsstuhl und Mutter am Serviettenfalten

Täglich ne Ewigkeit den Gehweg vom Schnee befreien

Die grüne Tapete beißt, der Sittich geht im Käfig ein

Der Pudel parfümiert, das Lächeln ist aus Stahl

Der elektrische Kamin geht aus und plötzlich steht sie da

Sie zeigt mir ihre Welt und ich fühl mich wie neu geboren

Sie dirigiert das Licht, flüstert in mein Ohr

All die verschwommenen dunklen Bilder werden klar

Und alles was sie sagt wird wahr

Ich bin so schön verstrahlt

Ich heb ab zum Mars, 10.000 Grad

Seh' 1000 Farben, bin so schön verstrahlt

Ich denk nicht mehr nach

Brauch keinen Schlaf, brauch keinen Plan — ich bin so schön verstrahlt

Neben ihr wird die Sonne schwarz

Bin so schön verstrahlt

Sie hat das Sagen, ja — zieht den Karren aus dem Dreck

Alles ist perfekt, alle Windmühlen sind wie weggeblasen — weg

Ein großer Fisch braucht 'n großen Teich

Sie hat mich befreit, denn mein Aquarium war zu klein

Sie ist am Strahlen, sie hält mich tagelang wach

Steig in mein Solarwagen und fahr durch die Nacht

All die Anderen wollen mich vor ihr bewahren

Und alles was sie sagen ist wahr

Ich bin so schön verstrahlt

Ich heb ab zum Mars, 10.000 Grad

Seh' 1000 Farben, bin so schön verstrahlt

Ich denk nicht mehr nach

Brauch keinen Schlaf, brauch keinen Plan — ich bin so schön verstrahlt

Neben ihr wird die Sonne schwarz

Bin so schön verstrahlt

Deine Schönheit ist so gnadenlos

Seh' wie alles neben dir verwelkt

Und alle sind sie gegen uns

Doch ich weiß, dass du zu mir hältst

Und wenn wir zusammen sind

Wird jede kalte Nacht zum Tag

Kenn keine Angst mehr

Denn ich bin so schön verstrahlt

Bin so schön verstrahlt

Neben ihr wird die Sonne schwarz

Bin so schön verstrahlt

Neben ihr wird die Sonne schwarz

Bin so verstrahlt, bin so verstrahlt…

Ik wil hier weg, weg - Elke dag hetzelfde

De punk in mij verborgen achter krijtstrepen

De tafelset met porselein van Meissen

Vader op de koningsstoel en moeder die servetten vouwt

Maak het trottoir elke dag sneeuwvrij voor de eeuwigheid

Het groene behang bijt, de parkiet sterft in de kooi

De poedel is geparfumeerd, de glimlach is staal

De elektrische haard gaat uit en ineens staat ze daar

Ze laat me haar wereld zien en ik voel me herboren

Ze stuurt het licht, fluistert in mijn oor

Alle wazige donkere beelden worden duidelijk

En alles wat ze zegt komt uit

Ik ben zo stralend

Ik vertrek naar Mars, 10.000 graden

Zie 1000 kleuren, ik ben zo mooi bestraald

Ik denk niet meer

Ik heb geen slaap nodig, geen plan nodig - ik ben zo stralend

naast haar zal de zon zwart worden

Ik ben zo stralend

Zij heeft de leiding, ja - trekt de kar uit het vuil

Alles is perfect, alle windmolens zijn weggeblazen - weg

Een grote vis heeft een grote vijver nodig

Ze heeft me bevrijd omdat mijn aquarium te klein was

Ze straalt, ze houdt me dagenlang wakker

Stap in mijn zonnewagen en rij door de nacht

Alle anderen willen me van haar redden

En alles wat ze zeggen is waar

Ik ben zo stralend

Ik vertrek naar Mars, 10.000 graden

Zie 1000 kleuren, ik ben zo mooi bestraald

Ik denk niet meer

Ik heb geen slaap nodig, geen plan nodig - ik ben zo stralend

naast haar zal de zon zwart worden

Ik ben zo stralend

Je schoonheid is zo genadeloos

Zie hoe alles naast je verwelkt

En ze zijn allemaal tegen ons

Maar ik weet dat je bij me staat

En als we samen zijn

Verandert elke koude nacht in dag

Wees niet meer bang

Omdat ik zo mooi bestraald ben

Ik ben zo stralend

naast haar zal de zon zwart worden

Ik ben zo stralend

naast haar zal de zon zwart worden

Ik ben zo uitgestraald, ik ben zo uitgestraald...