Más Y Más - Marre

La noche y el día

me sabe a lo mismo,

no importa si llueve o escampa.

Un fuerte veneno

calcina mis huesos,

esta soledad me agrada.

Tanto vacío me hace algo,

tu ausencia me enseña a querer respirar.

Me siento más sola que nunca,

pero más fuerte que siempre.

Y mientras más y más

te olvido,

más y más

yo vivo.

Mientras menos te recuerde,

te sienta presente,

yo me hago más fuerte.

Y mientras más y más

te olvido,

más y más

yo vivo.

Mientras menos yo te lleve

grabado en mi mente,

me siento más fuerte.

Las flores marchitan,

ya nunca me llamas,

ya todo tu dulce sabe igual.

Cae la nieve

de tu mismo cielo

y a ti no te importa nada.

Tanto vacío me hace algo,

tu ausencia me enseña a querer respirar.

Me siento más sola que nunca,

pero más fuerte que siempre.

Y mientras más y más

te olvido,

más y más

yo vivo.

Mientras menos te recuerde,

te sienta presente,

yo me hago más fuerte.

Y mientras más y más

te olvido,

más y más

yo vivo.

Mientras menos yo te lleve

grabado en mi mente,

me siento más fuerte.

Yo te quise tanto,

te estuve esperando,

y hoy sé

que no te necesito.

Mientras más y más

te olvido, (te olvido)

más y más

yo vivo.

(más y más, más y más)

Mientras menos te recuerde, (te recuerde)

te sienta presente,

yo me hago más fuerte.

(yo me hago más fuerte)

Y mientras más y más

te olvido,

más y más

yo vivo.

(te olvido)

Mientras menos yo te lleve

grabado en mi mente,

me siento más fuerte.

(me siento más fuerte)

Nacht en dag

het smaakt hetzelfde voor mij,

het maakt niet uit of het regent of opklaart.

een sterk gif

verbrandt mijn botten

Deze eenzaamheid bevalt me.

Zoveel leegte doet wat met mij

je afwezigheid leert me te willen ademen.

Ik voel me meer alleen dan ooit

maar sterker dan ooit.

En hoe meer en meer

ik vergeet je

meer en meer

Ik leef.

Hoe minder ik je eraan herinner,

voel je aanwezig,

Ik word sterker.

En hoe meer en meer

ik vergeet je

meer en meer

Ik leef.

Hoe minder ik je neem

in mijn geheugen gegrift,

Ik voel me sterker.

de bloemen verwelken,

je belt me ​​nooit meer

Al je snoep smaakt al hetzelfde.

Het sneeuwt

van je eigen hemel

en jij geeft nergens om.

Zoveel leegte doet wat met mij

je afwezigheid leert me te willen ademen.

Ik voel me meer alleen dan ooit

maar sterker dan ooit.

En hoe meer en meer

ik vergeet je

meer en meer

Ik leef.

Hoe minder ik je eraan herinner,

voel je aanwezig,

Ik word sterker.

En hoe meer en meer

ik vergeet je

meer en meer

Ik leef.

Hoe minder ik je neem

in mijn geheugen gegrift,

Ik voel me sterker.

ik hield zo veel van je

Ik heb op je gewacht,

en vandaag weet ik het

dat ik je niet nodig heb

Hoe meer en meer

Ik vergeet je, (ik vergeet je)

meer en meer

Ik leef.

(meer en meer, meer en meer)

Hoe minder het je eraan herinnert, (het herinnert je eraan)

voel je aanwezig,

Ik word sterker.

(ik word sterker)

En hoe meer en meer

ik vergeet je

meer en meer

Ik leef.

(Ik vergeet je)

Hoe minder ik je neem

in mijn geheugen gegrift,

Ik voel me sterker.

(ik voel me sterker)