Trains - Marlango

Hang to the telephone wires

That follow me through the land

The rails i recognise in my hands

I draw black dots in my palms

Give them names and discover

A brand new world

But no matter where i go no matter

I still catch myself

In me i can’t invent a new landscape

I have trains advancing through my veins

I build stations and playgrounds for my mind to wader around

The nicotine and games i invent all over again

But no matter i go i catch myself

'Cos i 'm tired of looking out

So i’ll hide in my world

All soft with words

Frontiers lost

In my things, in my eyes

In the touch i’ll never find

'Cos no matter where i go i reach myself

'Cos i’m inside out

Tripping over my voice

Lost in my noise

Tangled in my hair

But no matter

I still find myself

Hang aan de telefoondraden

Die mij volgen door het land

De rails herken ik in mijn handen

Ik teken zwarte stippen in mijn handpalmen

Geef ze namen en ontdek

Een gloednieuwe wereld

Maar waar ik ook heen ga, het maakt niet uit

Ik betrap mezelf nog steeds

In mij kan ik geen nieuw landschap uitvinden

Ik heb treinen die door mijn aderen gaan

Ik bouw stations en speeltuinen waar ik in kan ronddwalen

De nicotine en games die ik helemaal opnieuw uitvind

Maar wat ik ook ga, ik betrap mezelf erop

Omdat ik het zat ben om naar buiten te kijken

Dus ik zal me verstoppen in mijn wereld

Allemaal zacht met woorden

Grenzen verloren

In mijn dingen, in mijn ogen

In de aanraking zal ik nooit vinden

'Want waar ik ook ga, ik bereik mezelf

'Omdat ik binnenstebuiten ben

Struikelen over mijn stem

Verdwaald in mijn lawaai

Verstrikt in mijn haar

Maar maakt niet uit

Ik vind mezelf nog steeds