Do You Even Know Me Anymore? - Mark Schultz

It’s cold tonight,

I heard her say.

She was staring out the window

As I came home late.

She tried to smile

but looked away

Oh I could see the tears were running

Down her face

She said…

You go to work,

You pay the bills.

I stay at home,

And I make the meals

But you don’t even know who I am anymore.

You’re a million miles away

Though I see you every day

And I’ve been waiting right here,

Oh for all these years

And sometimes I get so lonely,

I need to know you love me

But do you even know me anymore?

I turned around.

To see my son.

Oh, I remember his first birthday,

Now he’s twenty-one.

I missed his life.

I missed it all,

Oh, to him I was a man

Just living down the hall.

He said… I learned to live,

Without you Dad

But i’d give it all

Just to have you back.

But you don’t even know who I am anymore.

I used to wait at all my games

But still you never came

And I’ve been waiting right here,

Oh for all these years

From the time you said you’d owe me,

I’ve wanted you to show me

But you don’t even know me anymore?

I’ve watched my days,

Turn into years

And now I’m wondering how I wound up here.

I dreamed my dreams

I made my plans

But all I’ve built here is an empty man.

And I don’t even know who I am anymore.

Oh, God I’m praying through the tears,

Let me make up for these years

Oh, have I waited too long?

Can I start again,

To be the man you’ve wanted of me

I’m begging you to show me

But do you even know me anymore?

Het is koud vannacht,

Ik hoorde haar zeggen.

Ze staarde uit het raam

Omdat ik laat thuiskwam.

Ze probeerde te glimlachen

maar keek weg

Oh, ik kon zien dat de tranen liepen

Over haar gezicht

Ze zei…

Je gaat naar je werk,

Je betaalt de rekeningen.

Ik blijf thuis,

En ik maak de maaltijden

Maar je weet niet eens meer wie ik ben.

Je bent een miljoen mijl verwijderd

Hoewel ik je elke dag zie

En ik heb hier gewacht,

Oh, voor al die jaren

En soms word ik zo eenzaam,

Ik moet weten dat je van me houdt

Maar ken je me nog?

Ik draaide me om.

Om mijn zoon te zien.

Oh, ik herinner me zijn eerste verjaardag,

Nu is hij eenentwintig.

Ik heb zijn leven gemist.

Ik heb het allemaal gemist,

Oh, voor hem was ik een man

Woont gewoon op de gang.

Hij zei... ik heb geleerd te leven,

Zonder jou papa

Maar ik zou alles geven

Gewoon om je terug te hebben.

Maar je weet niet eens meer wie ik ben.

Ik wachtte altijd bij al mijn games

Maar toch ben je nooit gekomen

En ik heb hier gewacht,

Oh, voor al die jaren

Vanaf het moment dat je zei dat je me iets schuldig zou zijn,

Ik wilde dat je het me liet zien

Maar je kent me niet eens meer?

Ik heb mijn dagen bekeken,

Verander in jaren

En nu vraag ik me af hoe ik hier terecht ben gekomen.

Ik droomde mijn dromen

Ik heb mijn plannen gemaakt

Maar alles wat ik hier heb gebouwd, is een lege man.

En ik weet niet eens meer wie ik ben.

Oh, God, ik bid door de tranen heen,

Laat me deze jaren goedmaken

Oh, heb ik te lang gewacht?

Mag ik opnieuw beginnen,

Om de man te zijn die je van me wilde hebben

Ik smeek je om het me te laten zien

Maar ken je me nog?