Fredrikas barndom - Maritza Horn

Vare far var tung och dyster, vare mor var strng och vacker,

Vi hukade oss fare hennes dagliga attacker.

Stng ute vrldens onskedom, bli blind och dv och stum,

Om du ter fare mycket blir du lng och tjock och dum.

Men h, h vad livet are trist, fare en fjril som aldrig fare flyga.

h, klockan tickar, och tillsist blir vi vissna och gra,

are det det de hoppas p?

Vare dag var som ett schema, frst mla och brodera,

Se p nare far och mor t frukost, sedan konversera.

En timme som tv timmar schack, en timme promenad,

Och I schack fick han alltid vinna, men inte blev han glad.

Men h, h vad livet are tomt, att g instngd och tassa och smyga.

h, sitta still och ta det lugnt, nare jag lskar att snubbla

Liksom jorden snurrar runt.

Fredrika klippte mnster I mattan och gardinen,

Hon snattade I skafferiet, krossade porslinet.

Hon eldade med spetsnsdukar och med klnningen,

Fick en rfil fare det, men gjorde samma sak igen.

Fare h, hela livet drar frbi, medan vi kvvs ihjl hare I huset.

h, frost och mgel inuti, och jag skakar mitt galler,

Och jag lngtar att bli fri.

Bli fri, bli fri, bli fri…

Elke vader was zwaar en somber, elke moeder was streng en mooi,

We hurkten neer in gevaar van haar dagelijkse aanvallen.

Sluit de goddeloosheid van de wereld buiten, wordt blind en doof en stom,

Als je veel gevaar loopt, word je lang en dik en dom.

Maar h, h wat is het leven droevig, gevaar een vlinder die nooit gevaar vliegt.

h, de klok tikt, en eindelijk zijn we verdord en grijs,

zijn ze waar ze op hopen?

Elke dag was als een schema, eerst schilderen en borduren,

Kijk naar vader en moeder voor het ontbijt, ga dan een gesprek aan.

Een uur als twee uur schaken, een uur wandelen,

En bij het schaken kon hij altijd winnen, maar gelukkig was hij niet.

Maar h, h wat is het leven leeg, om naar binnen te gaan en te klauwen en te sluipen.

h, zit stil en doe het rustig aan, ik hou niet van struikelen

Zoals de aarde ronddraait.

Fredrika knipte patronen in het tapijt en het gordijn,

Ze doorzocht de voorraadkast, sloeg het servies kapot.

Ze vuurde met kanten doeken en met de jurk,

Kreeg daar een rfil-gevaar, maar deed hetzelfde opnieuw.

Gevaar h, al het leven gaat voorbij, terwijl wij kvvs ihjl haas in huis.

h, vorst en mgel binnen, en ik schud mijn rooster,

En ik verlang ernaar vrij te zijn.

Word vrij, word vrij, word vrij...