Mother of Earth - Marie Fisker

I’ve gone down the river of sadness

I’ve gone down the river of pain

In the dark, under the wires

I hear them call my name

I gave you the key to the highway

And the key to my motel door

And I’m tired of leaving and leaving

I can’t come back no more

Oh, my dark-eyed friend

I’m recalling you again

Soft voices that speak nothing

Speak nothing to the end

Oh, Mother of Earth

The blind they call

But, yet stay behind the wall

Their sadness grows like weeds

Upon my thighs and knees

Oh, Mother of Earth

The wind is hot

I tried my best, but I could not

And my eyes fade from me

In this open country

Ik ben de rivier van verdriet afgegaan

Ik ben de rivier van pijn afgegaan

In het donker, onder de draden

Ik hoor ze mijn naam roepen

Ik gaf je de sleutel van de snelweg

En de sleutel van mijn moteldeur

En ik ben het beu om weg te gaan en weg te gaan

Ik kan niet meer terugkomen

Oh, mijn vriend met donkere ogen

Ik herinner me je weer

Zachte stemmen die niets zeggen

Zeg niets tot het einde

Oh, moeder van de aarde

De blinden die ze noemen

Maar blijf toch achter de muur

Hun verdriet groeit als onkruid

Op mijn dijen en knieën

Oh, moeder van de aarde

De wind is heet

Ik heb mijn best gedaan, maar het lukte niet

En mijn ogen vervagen van mij

In dit open land