Sangue dall'anima - Marianna Cataldi, Budapest Scoring Symphonic Orchestra

Vorrei… vorrei …

strapparmi via il dolore che ora sei…

fuggir senza una lacrima,

non ci riuscirò,

mi consumerò.

Amore che sembrava favola, ti racconterò puro nel mio cuor.

Perché?

Perché?

Perché non mi hai difeso anche da te?

Uccidimi e scappa via,

ma portami con te!

Perché tu sei sangue dall’anima, pioggia che vien giù

sino a soffocare.

Amore che stringo e si sbriciola,

io ti apparterrò

finchè vita avrò.

Mia agonia sarai…

perché tu sei sangue dall’anima,

pioggia che vien giù

sino a soffocare.

Amore che stringo e si sbriciola,

io ti apparterrò

finchè vita avrò.

(Grazie a Ferdinando per questo testo)

ik wens ... ik wens ...

neem de pijn weg die je nu bent...

om te vluchten zonder een traan,

het gaat me niet lukken,

Ik zal mezelf consumeren.

Liefde die een sprookje leek, vertel ik je puur in mijn hart.

Omdat?

Omdat?

Waarom heb je mij niet ook tegen jou verdedigd?

Dood me en ren weg,

maar neem me mee!

Omdat je bloed bent van de ziel, regen die naar beneden komt

te stikken.

Liefde die ik vasthoud en afbrokkelt,

Ik zal van jou zijn

zolang ik leven heb.

Mijn pijn zal je zijn...

omdat je bloed bent van de ziel,

regen komt naar beneden

te stikken.

Liefde die ik vasthoud en afbrokkelt,

Ik zal van jou zijn

zolang ik leven heb.

(Met dank aan Ferdinando voor deze tekst)