Samson et Dalila: Printemps qui commence - Orchestra National de la Radiodiffusion Française, Maria Callas, Georges Pretre

Printemps qui commence,

Portant l’espérance

Aux cœurs amoureux,

Ton souffle qui passe

De la terre efface

Les jours malheureux.

Tout brûle en notre âme,

Et ta douce flamme

Vient sécher nos pleurs;

Tu rends à la terre,

Par un doux mistère,

Les fruits et les fleurs.

En vain je suis belle!

Mon cœur plein d’amour,

Pleurant l’infidèle,

Attend son retour!

Vivant d’espérance,

Mon cœur désolé

Garde souvenance

Du bonheur passé.

À la nuit tombante

J’irai triste amante,

M’asseoir au torrent,

L’attendre en pleurant!

Chassant ma tristesse,

S’il revient un jour,

À lui ma tendresse

Et la douce ivresse

Qu’un brûlant amour

Garde à son retour!

lente begin,

hoop dragen

Aan liefdevolle harten,

je voorbijgaande adem

Van de aarde wist

Ongelukkige dagen.

Alles brandt in onze ziel,

En je zoete vlam

Kom en droog onze tranen;

Je geeft terug aan de aarde,

Door zoet mysterie,

Fruit en bloemen.

Tevergeefs ben ik mooi!

Mijn hart vol liefde,

Rouw om de ongelovige,

Wacht op zijn terugkeer!

leven in hoop,

Mijn droevige hart

houdt het geheugen bij

Van geluk uit het verleden.

Bij zonsondergang

Ik zal verdrietig worden minnaar,

Zit in de stroom,

Wachten op hem huilen!

Mijn verdriet verjagen,

Als hij ooit terugkomt,

Aan hem mijn tederheid

En de zoete bedwelming

dan een brandende liefde

Wacht bij zijn terugkeer!