Madame Butterfly: Un Bel Di Vedremo (Act. 2) - Maria Callas, Герберт фон Караян, Джакомо Пуччини

Un bel di vedremo

Levarsi un fil

di fumo

sull'

estremo

confin

del mare.

E poi …

La nave

appare.

Poi la nave

bianca

Entra

nel porto

Romba il suo

saluto.

Vedi?

Io

Non gli scendo

inconito.

Io no.

Mi metto là

Sul ciglio del colle

E aspetto

gran tempo

E non

mi pesa

La lunga

attesa.

E’uscito dalla falla

cittadina.

Un uomo

un picciol

punto

S’avvia per la

collina.

Chi sarà?

x2

E come sara

giunto

Che dira?

x2

Chiamera

Butterfly

Dalla

lontana

Io senza dar rispota

Me ne staro nascota

Un po' per

celia

E un po'

per non

Morire

Al primo

Incontro

Ed egli alquanto

in pena

Chiamera

Piccina

mogliettina

Olezzo

di verbena

I nomi

che mi dava

Al suo

venire.

Tutto questo

avverra

Tè lo prometto.

Tienti

Lo tua paura

Io con sicura

fede

L’aspetto.

Veel zullen we zien

Een bestand verwijderen

van rook

Aan

extreem

beperken

van de zee.

Dan …

Het schip

verschijnt.

dan het schip

wit

Kom binnen

in de haven

Hij brult

groet.

Zie je?

de

ik kom er niet uit

inconito.

De nee.

ik heb mezelf daar neergezet

Aan de rand van de heuvel

En ik wacht

geweldige tijd

En niet

maakt me zwaar

De lange

wacht.

Hij kwam uit de fout

kleine stad.

Een man

een kleine

punt

Hij gaat op weg naar de

heuvel.

Wie zal zijn?

x2

En hoe het zal zijn

gewricht

Wat zal hij zeggen?

x2

Zal bellen

Vlinder

Van de

ver weg

ik zonder te antwoorden

Ik verstopte me ervoor

Een beetje voor

celia

En een beetje'

niet

Sterven

naar de eerste

Stuiten op

En hij enigszins

in pijn

Zal bellen

Klein

vrouwlief

Olezzo

van verbena

De namen

dat hij me gaf

Bij hem

komen.

Alles van dit

zal gebeuren

Ik beloof jou.

Hou vol

Je angst

ik met zeker

trouwring

De blik.