The Farmer's Tale Pt. 2 - Annihilation at the Graves - Manticora

Hope turned to dust, in the blink of an eye

Women and children, screaming in a horrid cry

Fleeing from the sight, the view of the graveyards

I’ll scare you with my tale, as my horror story starts

Every day I see my mother, crying for her sons

Every day I hear her voice, crying for her loss

Remembering my father’s face, in anger and despair

Cursing at the sky above, collapsing in a stare

I’ve experienced too much horror

A family’s ending by the man-made caves

Everyone I loved so dear

Were annihilated at the graves

I’ve experienced too much death

Caused by mindless pleasure-seeking slaves

Everyone I loved so painfully

Were annihilated at the graves

To the burial ground, we go, in the misty night

I cling to my father’s hands, among the flickering light

Spiders crawl upon the dead, a thousand graves unfold

Ravaged bodies all around, beneath the dirt and mould

Every day I see my mother, crying for her sons

Every day I hear her voice, crying for her loss

Coming from the fields of death.

she hears a massive blow

As the dynamite explodes, in the giant graves below

I’ve stared into the reaper’s eyes

Heard his endless laughs and cries

Felt the stream of tragedy

Lost my sense my sanity

I’ve experienced too much horror

A family’s ending by the man-made caves

Everyone I loved so dear

Were annihilated at the graves

I’ve experienced too much death

Caused by mindless pleasure-seeking slaves

Everyone I loved so painfully

Were annihilated at the graves

Hoop veranderde in een oogwenk in stof

Vrouwen en kinderen, schreeuwend in een afschuwelijke kreet

Op de vlucht voor het zicht, het uitzicht op de begraafplaatsen

Ik maak je bang met mijn verhaal, als mijn horrorverhaal begint

Elke dag zie ik mijn moeder, huilend om haar zonen

Elke dag hoor ik haar stem, huilend om haar verlies

Herinnerend aan het gezicht van mijn vader, in woede en wanhoop

Vloekend naar de lucht erboven, ineenstortend in een starende blik

Ik heb te veel horror meegemaakt

Het einde van een gezin bij de kunstmatige grotten

Iedereen van wie ik zo hield, lieverd

Werden vernietigd bij de graven

Ik heb te veel dood meegemaakt

Veroorzaakt door hersenloze genotzoekende slaven

Iedereen van wie ik zo pijnlijk hield

Werden vernietigd bij de graven

Naar de begraafplaats, we gaan, in de mistige nacht

Ik klamp me vast aan de handen van mijn vader, tussen het flikkerende licht

Spinnen kruipen op de doden, duizend graven ontvouwen zich

Verwoeste lichamen rondom, onder het vuil en schimmel

Elke dag zie ik mijn moeder, huilend om haar zonen

Elke dag hoor ik haar stem, huilend om haar verlies

Afkomstig uit de velden van de dood.

ze hoort een enorme klap

Terwijl het dynamiet ontploft, in de gigantische graven hieronder

Ik heb in de ogen van de maaier gestaard

Hoorde zijn eindeloze lach en gehuil

Voelde de stroom van tragedie

Ik verloor mijn verstand, mijn gezond verstand

Ik heb te veel horror meegemaakt

Het einde van een gezin bij de kunstmatige grotten

Iedereen van wie ik zo hield, lieverd

Werden vernietigd bij de graven

Ik heb te veel dood meegemaakt

Veroorzaakt door hersenloze genotzoekende slaven

Iedereen van wie ik zo pijnlijk hield

Werden vernietigd bij de graven