Solo Un Poco - Manolo Garcia

Los ojos son ventanas, portales lagrimales de un vagar terrne.

Gui?

Os tiernos de animal herido, lotos frescos en parpados abiertos.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado, calido gemido.

Heraldos dormidos de un tremulo roce, barrera en el sonido, pajaro sin norte.

La risa es el torrente que cuando cae alto reverbera el alma.

Cola de cometa en risa que arrebola, que eterno te dispersa por instantes.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado, calido gemido.

Ventanas abiertas al relente de la noche, centros de universos, mu?

Ecos de resortes.

Si es que sincero he de ser y me escuchais, os contare que hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Si he de ser sincero, hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Y hay tantos hoy en un instante…

Un pasado roto no es nada.

Al final te das cuenta de que nunca estuvo entero

del todo.

Tu sabes de los vaivenes del animo, de lo deprisa que pasan los a?

Os, del reptar de las obligaciones,

De lo poco que duran los momentos brillantes.

Todos somos hijos del vaiven.

Cazador cazado.

Calido gemido.

Si es que sincero he de ser te contare que hoy me siento un poco solo.

Solo un poco.

Si he de ser sincero.

Tu sabes que los dias apenas nos dan para un vivir apresurado.

Tu sabes que tuvimos alas, que el presente ya es pasado,

Que se puede acampar al pie de las monta?

As y hacer un fuego blanco junto a un lago.

De ogen zijn vensters, traanportalen van een zwervende sterne.

Gui?

De tere van gewonde dieren, verse lotussen op open oogleden.

We zijn allemaal kinderen van de schommel.

Jager gejaagd, warm gekreun.

Slapen herauten van een trillende aanraking, barrière in geluid, vogel zonder noorden.

Lachen is de stroom die de ziel weergalmt als hij hoog valt.

Komeetstaart in een lach die bloost, die je eeuwig verstrooit voor momenten.

We zijn allemaal kinderen van de schommel.

Jager gejaagd, warm gekreun.

Ramen open voor de glinstering van de nacht, centra van universums, mu?

Echo's van veren.

Als ik eerlijk moet zijn en je luistert naar me, zal ik je zeggen dat ik me vandaag een beetje eenzaam voel.

Alleen maar een beetje.

Als ik eerlijk moet zijn, voel ik me vandaag een beetje eenzaam.

Alleen maar een beetje.

En er zijn er zoveel vandaag in een oogwenk...

Een gebroken verleden is niets.

Uiteindelijk besef je dat het nooit heel was

allemaal samen.

Kent u de ups en downs van de stemming, hoe snel de a's voorbij gaan?

Jij, uit de kruip van verplichtingen,

Over hoe weinig heldere momenten duren.

We zijn allemaal kinderen van de schommel.

Gejaagde jager.

warme kreun.

Als ik eerlijk moet zijn, zal ik je zeggen dat ik me vandaag een beetje eenzaam voel.

Alleen maar een beetje.

Ja, ik moet eerlijk zijn.

U weet dat de dagen ons nauwelijks tijd geven om gehaast te leven.

Je weet dat we vleugels hadden, dat het heden al voorbij is,

Wat mag er aan de voet van de bergen worden gekampeerd?

Dus en maak een wit vuur bij een meer.