Blue Jeans - mandala

I was staring at the view, a gaze I’d never seen before

It was nearly half past two, hotel rooftop in New York

She was wearing blue jeans

We were chasing our dreams

And I’m hitting the road now

I don’t wanna slow down

All those nights when we were wasted

Who would have thought it may be true?

Its close enough where I can taste it

It boils down to me and you

It all comes down to me and you

We were young, naive and unsure, nothing ever felt so real

I was breathing in the moment, pulling on an empty reel

I was wearing blue jeans

We were chasing our dreams

And I’m hitting the road now

I don’t wanna slow down

And all those nights when we were wasted (Ooh, ooh, ooh)

Who would have thought it may be true?

(Ooh, ooh, ooh)

It’s close enough where I can taste it (Ooh, ooh, ooh)

It all comes down to me and you (Ooh, ooh, ooh)

It all comes down to me and you

It all comes down to me and you

I can’t tell if I’m sinking into something ever so lightly

Or if treading became a defense mechanism

But I think that we’re stronger than we think we are when we float around the

thought of being worth something more than a little bit of engagement

And if you set aside the strength, the love, the loss, the hope,

and the learning

I am loving really loosely, and really freely

Because if we’re fighting, then at least we’re caring

And maybe I’m stronger than I think I am

And maybe we’re stronger than we think we are

Ik staarde naar het uitzicht, een blik die ik nog nooit eerder had gezien

Het was bijna half drie, op het dak van een hotel in New York

Ze droeg een spijkerbroek

We waren onze dromen aan het najagen

En ik ga nu de weg op

Ik wil niet vertragen

Al die nachten dat we dronken waren

Wie had gedacht dat het waar zou kunnen zijn?

Het is dichtbij genoeg waar ik het kan proeven

Het komt neer op mij en jou

Het komt allemaal neer op mij en jou

We waren jong, naïef en onzeker, niets voelde ooit zo echt

Ik ademde het moment in en trok aan een lege haspel

Ik droeg een spijkerbroek

We waren onze dromen aan het najagen

En ik ga nu de weg op

Ik wil niet vertragen

En al die nachten dat we verspild waren (Ooh, ooh, ooh)

Wie had gedacht dat het waar zou kunnen zijn?

(Oeh, ooh, ooh)

Het is dichtbij genoeg waar ik het kan proeven (Ooh, ooh, ooh)

Het komt allemaal neer op mij en jou (Ooh, ooh, ooh)

Het komt allemaal neer op mij en jou

Het komt allemaal neer op mij en jou

Ik kan niet zeggen of ik ooit zo licht in iets verzink

Of als trappen een verdedigingsmechanisme werd

Maar ik denk dat we sterker zijn dan we denken dat we zijn als we rondzweven

dacht iets meer waard te zijn dan een klein beetje verloving

En als je de kracht, de liefde, het verlies, de hoop,

en het leren

Ik heb heel losjes lief, en heel vrij

Want als we vechten, dan geven we er tenminste om

En misschien ben ik sterker dan ik denk dat ik ben

En misschien zijn we sterker dan we denken