Fort de France - Malavoi, Philippe Lavil

Sans parler des orchidées

Du rhum blanc et du café

Et des amis que j’ai laissés

Doudou

Moi, le paradis que je préfère

Mon abri et mon univers

Qui a vu vivre mon enfance

C’est une île au milieu de la mer

Dont je connais tous les mystères

Je reviendrai à Fort-de-France

Sans parler des oiseaux verts

Qu’on dirait nés de la mer

Du sable blanc et des rivières

Doudou

J’aimerais partir à l’aventure

Pour soigner un peu mes blessures

Et mettre ma vie en vacances

Sur une île au milieu de la mer

Dont je connais tous les mystères

Je reviendrai à Fort-de-France

Je vous donne le reste de la Terre

Pour un palmier en bord de mer

Dans le pays de mon enfance

C’est une île au milieu de la mer

Dont je connais tous les mystères

Je reviendrai à Fort-de-France

Om nog maar te zwijgen over de orchideeën

Witte rum en koffie

En vrienden die ik verliet

Blankie

Ik, het paradijs waar ik de voorkeur aan geef

Mijn onderdak en mijn universum

Wie heeft mijn jeugd live gezien

Het is een eiland midden in de zee

Waarvan ik alle mysteries ken

Ik kom terug naar Fort-de-France

Om nog maar te zwijgen over de groene vogels

Zoals geboren uit de zee

Wit zand en rivieren

Blankie

Ik wil graag op avontuur

Om mijn wonden een beetje te helen

En mijn leven op vakantie zetten

Op een eiland midden in de zee

Waarvan ik alle mysteries ken

Ik kom terug naar Fort-de-France

Ik geef je de rest van de aarde

Voor een palmboom aan zee

In het land van mijn jeugd

Het is een eiland midden in de zee

Waarvan ik alle mysteries ken

Ik kom terug naar Fort-de-France