Fields Of War - Majesty

When I was a young man, I was proud, I was brave.

I punished, I conquered and won every race.

Through the Fields.

I was holding my banner high.

But Then I got older, took a house and a wive.

The long war was over, years of peace have passed by.

But now again, the warbells ring through the night.

The enemy is strong and high in number.

Now my fellow brothers call my name.

I can’t sit and wait, I want to die in a battle.

With my Brothers.

Ride through the land!

I was born with an iron will

Chosen by the stars.

I shall conquer an I shall kill.

My return to the fields of war.

In years of prosperity I lived like a lord.

But now peace is over, so bring me my sword.

I am old, but my will is stong as steel.

The feeling of power comes back to my bones,

I still feel the magic when I ride through the ruins.

I know, the bloodlust is still in me.

Awaiting the call of the gods,

he rode through the battlefield like thunder pounding loud and wild.

The wolves were howling,

while he was holding his sword up in the sky.

His Battlecry was echoing on the mountains round the valley

And he shouted: «Hail to my Brothers, the enemies shall die!!!»

Toen ik een jonge man was, was ik trots, ik was moedig.

Ik strafte, ik overwon en won elke race.

Door de velden.

Ik hield mijn banner hoog.

Maar toen werd ik ouder, nam een ​​huis en een vrouw.

De lange oorlog was voorbij, jaren van vrede zijn verstreken.

Maar nu weer, de warbells rinkelen door de nacht.

De vijand is sterk en talrijk.

Nu noemen mijn medebroeders mijn naam.

Ik kan niet zitten wachten, ik wil sterven in een strijd.

Met mijn broers.

Rijd door het land!

Ik ben geboren met een ijzeren wil

Gekozen door de sterren.

Ik zal overwinnen en ik zal doden.

Mijn terugkeer naar de oorlogsgebieden.

In jaren van voorspoed leefde ik als een heer.

Maar nu is de vrede voorbij, dus breng me mijn zwaard.

Ik ben oud, maar mijn wil is zo sterk als staal.

Het gevoel van kracht komt terug in mijn botten,

Ik voel nog steeds de magie als ik door de ruïnes rijd.

Ik weet het, de bloeddorst zit nog steeds in mij.

In afwachting van de roep van de goden,

hij reed door het slagveld als donderslagen luid en wild.

De wolven huilden,

terwijl hij zijn zwaard in de lucht hield.

Zijn strijdkreet weergalmde op de bergen rond de vallei

En hij riep: «Gegroet mijn broeders, de vijanden zullen sterven!!!»