Una canzone riciclata - Maisie

Ho scommesso con un amico che avrei

Che avrei concluso qualcosa

Ebbene, Federico, non so

Ma non credo che accadrà

C'è un deficit di realtà

Me ne accorgo chiaramente

Da come cammina la gente

E una vicina con la borsa della spesa

Ingombrante anche se non pesa

I muri non si abbattono a testate

E le zuppe riscaldate

E le maglie rilavate

E cento morti rimandate

L’esistenza chiusa in cella

Una canzone riciclata

Guarda lo schermo con attenzione:

È un attentato moltiplicato

E non ci capisci niente

E neanche ti lamenti

E non ci capisci niente

E neanche ti lamenti

Ik heb een weddenschap gesloten met een vriend dat ik dat zou doen

Dat ik iets zou hebben bereikt

Federico, ik weet het niet

Maar ik denk niet dat dat zal gebeuren

Er is een realiteitstekort

Ik merk het duidelijk

Van hoe mensen lopen

En een buurman met een boodschappentas

Omvangrijk, zelfs als het niet weegt

 Muren breken niet met stotende hoofden

En de verwarmde soepen

En de opnieuw gewassen overhemden

En honderd doden uitgesteld

Bestaan ​​opgesloten in een cel

Een hergebruikt lied

Kijk goed naar het scherm:

Het is een meervoudige aanval

En je begrijpt er niets van

En je klaagt niet eens

En je begrijpt er niets van

En je klaagt niet eens