Obsidian Eyes - Lycus

Oh Mother

Oh Father

This was never meant to be

Oh Mother

Oh Father

Relinquish this mistake of a life

Upon waking

Weightless and solitary

I suffer through the void

On the perilous bridge

Between body and spirit

I linger in lore of disgust

This wretched body

The prison of the soul

Weighted by the chains of depression

I could never bear to let you in

Awaiting the footsteps

Stained by revelations

I could never bear to let you in

A tyrannous shyness envelops me

I gaze to the sky with obsidian eyes

In the crawl space I will always be

Nothing to bring me from my knees

Oh moeder

Oh vader

Dit was nooit bedoeld

Oh moeder

Oh vader

Geef deze fout van je leven op

bij het ontwaken

Gewichtloos en eenzaam

Ik lijd door de leegte

Op de gevaarlijke brug

Tussen lichaam en geest

Ik blijf hangen in overlevering van walging

Dit ellendige lichaam

De gevangenis van de ziel

Gewogen door de ketens van depressie

Ik zou het nooit kunnen verdragen om je binnen te laten

In afwachting van de voetstappen

Bevlekt door openbaringen

Ik zou het nooit kunnen verdragen om je binnen te laten

Een tirannieke verlegenheid omhult me

Ik kijk naar de lucht met obsidiaan ogen

In de kruipruimte zal ik altijd zijn

Niets om me van mijn knieën te halen