Pout Pourri: A Gandaia Das Ondas/ Pedra E Areia - Luiza Possi

É bonito se ver na beira da praia

A gandaia das ondas que o barco balança

Batendo na areia, molhando os cocares dos coqueiros

Como guerreiros na dança

Oooh, quem não viu vai ver

A onda do mar crescer

Oooh, quem não viu vá ver

A onda do mar crescer

Olha que brisa é essa

Que atravessa a imensidão do mar

Rezo, paguei promessa

E fui a pé daqui até Dakar

Praia, pedra e areia

Boto e sereia

Os olhos de Iemanjá

Água, mágoa do mundo

Por um segundo

Achei que estava lá

Eu tava na beira da praia

Ouvindo as pancadas das ondas do mar

Não vá, oooh, morena

Morena lá

Que no mar tem areia

Olha que luz é essa

Que abre caminho pelo chão do mar

Lua, onde começa

E onde termina

O tempo de sonhar

Praia, pedra e areia

Boto e sereia

Os olhos de Iemanjá

Água, mágoa do mundo

Por um segundo

Achei que estava lá

Het is prachtig om te zien aan het strand

De gandaia van de golven die de boot doet schommelen

Het zand slaan, de hoofdtooien van de kokospalmen nat maken

Als krijgers in de dans

Oooh, wie het niet heeft gezien, zal het zien

De zeegolf groeit

Oooh, wie heeft het niet gezien, ga het zien

De zeegolf groeit

Kijk eens wat een briesje dit is

Dat doorkruist de onmetelijkheid van de zee

Ik bid, ik heb beloofd

En ik liep van hier naar Dakar

Strand, steen en zand

boto en zeemeermin

De ogen van Iemanjá

Water, hartzeer van de wereld

Voor een seconde

ik dacht dat het er was

Ik was aan het strand

Het ritme van de zeegolven horen

Ga niet, oooh, brunette

brunette daar

Dat de zee zand heeft

Kijk eens welk licht dit is

Dat baant zich een weg over de zeebodem

maan, waar begint het?

En waar het eindigt

De tijd om te dromen

Strand, steen en zand

boto en zeemeermin

De ogen van Iemanjá

Water, hartzeer van de wereld

Voor een seconde

ik dacht dat het er was