The Tribute To Manila - Love Like Blood

A blue neon cross on the tower

Is shining over manila’s streets

Where they are standing and selling

Their breakable dolls bodies

She said she is twelve years old

And her name is arlene

On her left forarm

Are some small scares to see

Beutiful faces and the call of the flash

40 dolars for a life without choice

When the trip is abating

And a sober coldness through her body creeps

She has the feeling to set her body

From that crawling skin free

So arlene cuts at her arms

A fast cut with the razor blade

Empty eyes look tired and depressed

Unnamed glow in the eyes of nameless

But ghostly white faces are still waiting

Blow up forever the fat old folks

I wish to hear a voice that shouts

They should be sent into hell

They should be sent to the sword

Oh arlene don’t cut yourself

No more cuts

No danger to death no

No more cuts

Een blauw neonkruis op de toren

Schijnt over de straten van Manilla

Waar ze staan ​​en verkopen

Hun breekbare poppenlichamen

Ze zei dat ze twaalf jaar oud is

En haar naam is arlene

Op haar linker onderarm

Zijn er wat kleine angsten te zien

Mooie gezichten en de roep van de flits

40 dollar voor een leven zonder keuze

Wanneer de reis aan het afnemen is

En een nuchtere kou kruipt door haar lichaam

Ze heeft het gevoel om haar lichaam in te stellen

Van dat kruipende huid vrij

Dus Arlene snijdt in haar armen

Snel knippen met het scheermesje

Lege ogen zien er moe en depressief uit

Naamloos gloed in de ogen van naamloos

Maar spookachtige witte gezichten wachten nog steeds

Blaas voor altijd de dikke oude mensen op

Ik wil een stem horen die schreeuwt

Ze zouden naar de hel moeten worden gestuurd

Ze moeten naar het zwaard worden gestuurd

Oh arlene snij jezelf niet

Geen bezuinigingen meer

Geen doodsgevaar nee

Geen bezuinigingen meer