Epitaph - Love Like Blood

The wall on which the prophets wrote

Is cracking at the seams

Upon the instruments if death

The sunlight brightly gleams

When every man is torn apart

With nightmares and with dreams

Will no one lay the laurel wreath

As silence drowns the screams

Between the iron gates of fate

The seeds of time were sown

And watered by the deeds of those

Who know and who are known;

Knowledge is a deadly friend

When no one sets the rules

The fate of all mankind I see

Is in the hands of fools

Confusion will be my epitaph

As I crawl a cracked and broken path

If we make it we can all sit back

And laugh

But I fear tomorrow I’ll be crying

Yes I fear tomorrow I’ll be crying

De muur waarop de profeten schreven

Krast bij de naden

Op de instrumenten als de dood

Het zonlicht schijnt fel

Wanneer elke man uit elkaar wordt gescheurd

Met nachtmerries en met dromen

Zal niemand de lauwerkrans leggen?

Terwijl stilte het geschreeuw verdrinkt

Tussen de ijzeren poorten van het lot

De zaden van de tijd zijn gezaaid

En bewaterd door de daden van hen

Wie weet en wie is bekend;

Kennis is een dodelijke vriend

Wanneer niemand de regels bepaalt

Het lot van de hele mensheid zie ik

Is in de handen van dwazen

Verwarring zal mijn grafschrift zijn

Terwijl ik een gebarsten en gebroken pad bewandel

Als we het halen, kunnen we allemaal achterover leunen

En lach

Maar ik vrees dat ik morgen zal huilen

Ja, ik ben bang dat ik morgen moet huilen