Wreck Of The Carlos Rey - Los Lobos, Richard Thompson

Fifty traveling to work the fields

Toil the factories and sweat the steel

Set out to sail from Santa Rosalie

I left you a note tacked to a tree

Adios querida

I’ll return one day

Now I’m leaving on the Carlos Rey

Four cruel days under stormy skies

Not much bread to keep us alive

The wind kicked up and the rain came down

Then we all heard a terrible sound

Adios querida

Nothing more to say

I’m lost in the wreck of the Carlos Rey

I struggled against the pull of the tide

I clutched my bag with your picture inside

But my heart did break as it slipped away

Disappearing into the gray

Adios querida

I’ve gone to stay

Down in the wreck of the Carlos Rey

In the dark and cold I let you go

With the hunk of wood that I took hold

I sleep in a bed of salt and sand

And dream sweet dreams of taking your hand

Adios querida

I’m gone away

Down in the wreck of the Carlos Rey

Vijftig reizen om op het veld te werken

De fabrieken zwoegen en het staal zweten

Vertrek om te zeilen vanuit Santa Rosalie

Ik heb een briefje voor je achtergelaten dat aan een boom is geplakt

Nog vragen

Ik kom op een dag terug

Nu vertrek ik op de Carlos Rey

Vier wrede dagen onder stormachtige luchten

Niet veel brood om ons in leven te houden

De wind stak op en de regen kwam naar beneden

Toen hoorden we allemaal een vreselijk geluid

Nog vragen

Niets meer te zeggen

Ik ben verdwaald in het wrak van de Carlos Rey

Ik worstelde tegen de aantrekkingskracht van het tij

Ik heb mijn tas vastgemaakt met jouw foto erin

Maar mijn hart brak toen het weggleed

Verdwijnen in het grijs

Nog vragen

Ik ben gegaan om te blijven

Beneden in het wrak van de Carlos Rey

In het donker en de kou laat ik je gaan

Met het stuk hout dat ik vasthield

Ik slaap in een bed van zout en zand

En droom zoete dromen van het nemen van je hand

Nog vragen

ik ben weg

Beneden in het wrak van de Carlos Rey