Knights of Dragon's Deep - Lords of the Trident

Move across the frozen plains

passing petrified remains

on the way to the forgotten fortress laid to dragon’s claim

To release the blizzard’s hold

we will quest into the cold

to pierce its frozen heart and halt the winter uncontrolled

Frostwyrm’s gaze

Darkened days

Fight to the Eye of the Storm

To defeat the serpent’s spell

we will trudge through icy hell

we will die before the beast can claim the lands we call our own

Though we may never return

our convictions still will burn

We have an oath that we shall keep;

We are the knights of dragon’s deep

Passing through the fortress door

frozen dead upon the floor

Through the darkened halls and frozen walls we feel its wicked roar

Seeing out the dragon’s lair

Lesser men would never dare

Be swift and strike the heart before the beast takes to the air!

Into darkness we descend

fight until the bitter end

we will die before the beast can claim the lands we call our own

When we meet its piercing stare

Falling not into despair

We have an oath that we shall keep;

We are the knights of dragon’s deep

Beweeg over de bevroren vlaktes

passerende versteende overblijfselen

op weg naar het vergeten fort dat de draken claimen

De greep van de sneeuwstorm vrijgeven

we gaan de kou in

om zijn bevroren hart te doorboren en de winter ongecontroleerd te stoppen

De blik van Frostwyrm

Donkere dagen

Vecht tegen het oog van de storm

Om de spreuk van de slang te verslaan

we zullen door de ijzige hel sjokken

we zullen sterven voordat het beest het land kan claimen dat we het onze noemen

Hoewel we misschien nooit meer terugkeren

onze overtuigingen zullen nog steeds branden

We hebben een eed die we zullen houden;

Wij zijn de ridders van de drakendiepte

Door de fortdeur gaan

doodgevroren op de vloer

Door de donkere gangen en bevroren muren voelen we zijn boosaardig gebrul

Het hol van de draak zien

Mindere mannen zouden nooit durven

Wees snel en raak het hart voordat het beest de lucht in gaat!

In de duisternis dalen we af

vechten tot het bittere einde

we zullen sterven voordat het beest het land kan claimen dat we het onze noemen

Wanneer we zijn doordringende blik ontmoeten

Niet in wanhoop vallen

We hebben een eed die we zullen houden;

Wij zijn de ridders van de drakendiepte