The Branches - Long Arm, Teknical Development

Far away it’s journeys mystic/

Cold air brush the soils, the terrain is the canvas/

Dense canopies, yellow strokes, crimson sky’s, hypnotic views it keep you still

forever/

Conversation with the clouds of guidance/

This forest of wonder it whispers with the voice of no face/

But true nature, no direction to this place of extreme beauties/

River flows to the rhythm of your every step/

Reflection streams as the mental creates the ripples/

Hugged by these brunches the expression loves, sky cries at random moments,

wing creatures they form umbrella structures/

Neon lights they spark a new darkness, transparent soils, marvel like they

grounded crystals… the floors of healing/

The grounds of life pure like the clearest of visions, a domain we life exist

as wild as you/

Conversations with the branch climbers, leaf eaters, underground travellers/

Walk on waters were the curtains flow the reflection in the mirror it shows

nuthin/

This is the place of no judgement death even walks the same path in this zone

but it’s all smiles/

No fears but the one to exit this place/

Return to realities of mixed expressions/

Seated but now we floating, pure energy, feeling new vibrations/

High times were no smoke it lingers/

We slowly spinning rotational movement creating patterns of self/

Different colours and symbols, signals from the canvas of thoughts/

Environment breaths life in every moment pick the seedling watch it grow from

the palms of your hands, your tears dwell/

No desires to leave this place but back to the soils earth bound,

looking for the exit/

The heart sinks for the purpose of my new steps/

What was this now disappears/

Waves from circles of life you soon meet again/

Your arms raise, gestured with a smile of many questions/

Back to this place boring before you walk the path of new

Scenes/

Glass is now filled again, flick the lighter now we back tracking…

It now begins/

Burning insides, earths poisons rest the glass that’s hidden/

Two windows smashed with the impact of deep waters/

Drowning so it seems, I calm down and relies I’m still breathing/

From where I left I now swim aquatic/

Swimming to scale of friendly ocean dwellers/

Sentient life of another but this occasion felt like nuthin here was new/

Tryna find the surface, now just another jewel walking the golden sands of

pleasures/

Is this another trap door housed by the content of raw footage?/

The branch of this journey now splits into two/

The method of decapitation, top the head to experience new growth,

rapid as the polarities form the inns and outs of a mystical journey/

The forest entrance a spectrum that curse the soul, bleeds emotion/

The force is weak as what was experienced before still boils/

Pure in the blood circulating/

Steering at temper, the smiles are neutral/

Fire in the sky it falls, as it merges as one Maya reveals itself as you/

Forest changes with the sounds of charms/

Life hibernates gone like it was forever missing/

Leafs fall, unmasked itself now remains branches naked/

Ver weg zijn het reizen mystiek/

Koude lucht strijkt over de grond, het terrein is het canvas/

Dichte luifels, gele strepen, karmozijnrode luchten, hypnotiserende uitzichten, het houdt je stil

voor altijd/

Gesprek met de wolken van begeleiding/

Dit wonderbos fluistert het met de stem zonder gezicht/

Maar ware aard, geen richting naar deze plek van extreme schoonheden/

De rivier stroomt op het ritme van elke stap/

Reflectie stroomt terwijl het mentale de rimpelingen creëert/

Omhelsd door deze brunches, de uitdrukking houdt van, de lucht huilt op willekeurige momenten,

vleugeldieren vormen ze paraplustructuren/

Neonlichten ze vonken een nieuwe duisternis, transparante bodems, verwonderen zoals ze

geaarde kristallen... de vloeren van genezing/

De gronden van het leven puur als de duidelijkste visioenen, een domein waarin we leven

zo wild als jij/

Gesprekken met de takklimmers, bladeters, ondergrondse reizigers/

Loop over het water waar de gordijnen stromen de reflectie in de spiegel die het laat zien

nuthin/

Dit is de plaats van geen oordeel, de dood bewandelt zelfs hetzelfde pad in deze zone

maar het is allemaal glimlach /

Geen angsten behalve degene die deze plek verlaat/

Keer terug naar de realiteit van gemengde uitdrukkingen/

Zittend maar nu zweven we, pure energie, voelen nieuwe vibraties/

Hoogste tijden waren geen rook het blijft hangen/

We draaien langzaam ronddraaiende bewegingen en creëren patronen van zelf/

Verschillende kleuren en symbolen, signalen van het canvas van gedachten/

De omgeving ademt elk moment leven in. Kies de zaailing en kijk hoe hij groeit

de palmen van je handen, je tranen wonen /

Geen verlangen om deze plaats te verlaten, maar terug naar de aarde gebonden,

op zoek naar de uitgang/

Het hart zinkt voor het doel van mijn nieuwe stappen/

Wat was dit nu verdwijnt/

Golven uit kringen van het leven die je snel weer tegenkomt/

Je armen omhoog, gebaar met een glimlach van veel vragen/

Terug naar deze saaie plek voordat je het pad van het nieuwe bewandelt

Scènes/

Glas is nu weer gevuld, tik op de aansteker nu we terug volgen...

Het begint nu/

Binnenin brandend, aarden vergiften rusten op het glas dat verborgen is/

Twee ruiten ingegooid door de impact van diep water/

Ik verdrink, zo lijkt het, ik kalmeer en vertrouw erop dat ik nog steeds adem/

Van waar ik wegging, zwem ik nu in het water/

Zwemmen op schaal van vriendelijke oceaanbewoners/

Gevoelig leven van een ander, maar deze gelegenheid voelde alsof niets hier nieuw was/

Probeer het oppervlak te vinden, nu gewoon weer een juweel dat door het gouden zand van . loopt

genoegens/

Is dit een ander valluik dat wordt gehuisvest in de inhoud van onbewerkte beelden?/

De tak van deze reis splitst zich nu in twee/

De methode van onthoofding, top het hoofd om nieuwe groei te ervaren,

zo snel als de polariteiten de ins en outs vormen van een mystieke reis/

De ingang van het bos, een spectrum dat de ziel vervloekt, bloedt emotie/

De kracht is zo zwak als wat eerder werd ervaren nog kookt/

Puur in het bloed dat circuleert/

Stuur op humeur, de glimlach is neutraal/

Vuur in de lucht valt het, terwijl het samensmelt als een Maya die zich openbaart als jij/

Bos verandert met de geluiden van charmes/

Het leven overwintert alsof het voor altijd ontbrak/

Bladeren vallen, ontmaskerd blijft nu takken naakt/