Caffeine Dreams - Lonely Avenue

With tired eyes you fixate on the night

Were your caffeine dreams enough to sleep?

And I know you know the signs

Like a two way street to the stars gotta let em shine

Paint your eyes with crying implied

I know you want me to want you believe me I want to

But I’m hanging up the line

It was like chasing shores

Your the black keys in this symphony

When the tide is gone

And the fog rolls in

Close your eyes and smile

And baby let it in

And the world seems so damn firce

When The tirs point in the wrong direction

It’s not perfection

Its just a reaction

To everything you fear

You’re my curtain call

You’re my nerve before a show

You’re the heat from the lights

A feeling no one can know

And now the ache inside my chest

Feels like home

I’m walking on a thin line between what’s right and what I know

I’m just sitting here building paper forts inside my mind

I’m sorry I can’t get the nerve to knock on your apartment door

I know I left you feeling sad

And I must admit I’m not perfect

And I know I’m not as strong as I should be

But I can’t stress enough that you mean the world to me

I think I’m lacking motivation

Or just simple characteristics

And I haven’t ate or drank a thing

Except a weeks worth of frustrations

Because my head is in the clouds

And my egos representing

My heart went out the screen door

Face first into the bullshit

And I want to want you

And I want to hurt you

And the world seems so damn fierce

When The tires point in the wrong direction

It’s not perfection

Its just a reaction

To everything you fear

You’re my curtain call

You’re my nerve before a show

You’re the heat from the lights

A feeling no one can know

And now the ache inside my chest

Feels like home

I’m walking on a thin line between what’s right and what I know

Between what’s right and what I know

Met vermoeide ogen fixeer je je op de nacht

Waren je cafeïnedromen voldoende om te slapen?

En ik weet dat je de tekens kent

Als een tweerichtingsverkeer naar de sterren moet je ze laten schijnen

Verf je ogen met geïmpliceerd huilen

Ik weet dat je wilt dat ik wil dat je me gelooft, ik wil dat

Maar ik hang de lijn op

Het was alsof je kusten achtervolgde

Jij bent de zwarte toetsen in deze symfonie

Als het tij is gegaan

En de mist komt binnen

Sluit je ogen en lach

En schat, laat het binnen

En de wereld lijkt zo verdomd vuur

Wanneer de banden in de verkeerde richting wijzen

Het is geen perfectie

Het is maar een reactie

Aan alles waar je bang voor bent

Jij bent mijn gordijnoproep

Je bent mijn zenuw voor een show

Jij bent de warmte van de lichten

Een gevoel dat niemand kan kennen

En nu de pijn in mijn borst

Voelt als thuis

Ik loop op een dunne lijn tussen wat juist is en wat ik weet

Ik zit hier gewoon papieren forten te bouwen in mijn gedachten

Het spijt me dat ik het lef niet krijg om op de deur van je appartement te kloppen

Ik weet dat ik je verdrietig heb achtergelaten

En ik moet toegeven dat ik niet perfect ben

En ik weet dat ik niet zo sterk ben als ik zou moeten zijn

Maar ik kan niet genoeg benadrukken dat je de wereld voor me bedoelt

Ik denk dat ik geen motivatie heb

Of gewoon simpele kenmerken

En ik heb niets gegeten of gedronken

Behalve een week aan frustraties

Omdat mijn hoofd in de wolken is

En mijn ego vertegenwoordigen

Mijn hart ging de hordeur uit

Gezicht eerst in de onzin

En ik wil jou graag hebben

En ik wil je pijn doen

En de wereld lijkt zo verdomd woest

Wanneer de banden in de verkeerde richting wijzen:

Het is geen perfectie

Het is maar een reactie

Aan alles waar je bang voor bent

Jij bent mijn gordijnoproep

Je bent mijn zenuw voor een show

Jij bent de warmte van de lichten

Een gevoel dat niemand kan kennen

En nu de pijn in mijn borst

Voelt als thuis

Ik loop op een dunne lijn tussen wat juist is en wat ik weet

Tussen wat goed is en wat ik weet