Число степеней свободы - LIX.DAWN

Заточённый я покойник, слёзы мочат мои щёки

Давай посмеёмся вместе, начнём уже жить по новой

Ты, ты теперь не моя

Окровавлен пацан, за тобой по пятам

Не могу поверить, был я рядом с ней

Семь лет, семь слов

Не играй со мной, какой в этом толк

Зачем вся боль, вернись в мой дом

Каждый день я просыпаюсь с мыслью о тебе

Заключенный сам в своей коробке я на дне

Мои крики в никуда

В твоем сердце нет меня

Я тебя не вижу сутками кругом голоса

Сердце перестанет биться

Мне так хочется напиться

Сам себя не понимаю сколько уже можно биться

Сам себе вредитель в лабиринте победитель

Ты всё также смотришь долго ярко, но внутри мне также стыдно

Но ты также дышишь

По черному на крышах

Ты ебанная ошибка с погрешностью 0,5

Степеней свободы стало меньше, снова нечем дышать

Мама, я хочу умереть, мама, я влюблён по горло

Остались лишь пути с лезвием в груди, мама, это любовь

С болью на запястье, со слезами на их пасти

Я тону

Плыви от меня

Плыви от меня

Не играй со мной

Снова обнимаешь свою маленькую ламу

Ты так мило обзываешь её мистер альпака

Мама объясни что со мной происходит

Мои вены заполняет её странный наркотик

Посмотри на мою кожу вырисованные узоры

Сколько будет это длится, спрошу лишь об одном

Не играй со мной, какой в этом толк

Зачем вся боль, вернись в мой дом

Gevangen Ik ben een dode man, tranen bevochtigen mijn wangen

Laten we samen lachen, laten we opnieuw beginnen te leven

Jij, je bent nu niet van mij

Bebloede jongen, ik volg je op de hielen

Ik kan niet geloven dat ik naast haar stond

Zeven jaar, zeven woorden

Speel niet met mij, wat heeft het voor zin?

Waarom al die pijn, kom terug naar mijn huis

Elke dag word ik wakker en denk aan jou

Ik ben een gevangene in mijn doos onderaan

Mijn gehuil naar nergens

Ik besta niet in je hart

Ik zie je dagen niet rond de stem

Het hart stopt met kloppen

ik heb zo'n dorst

Ik begrijp zelf niet hoeveel je kunt vechten

Je eigen plaag in het labyrint is een winnaar

Je ziet er nog lang stralend uit, maar van binnen schaam ik me ook

Maar je ademt ook

Zwart op de daken

Je bent een verdomde fout met een fout van 0,5

Er zijn minder vrijheidsgraden, er valt niets meer te ademen

Mam, ik wil dood, mam, ik ben diep verliefd

Er zijn alleen paden met een mes in de borst, mam, dit is liefde

Met pijn aan de pols, met tranen in hun mond

Ik verdrink

Zwem weg van mij

Zwem weg van mij

Speel niet met mij

Knuffel je kleine lama weer

Je noemt haar zo schattig meneer alpaca

Mama leg uit wat er met me gebeurt

Haar vreemde drug vult mijn aderen

Kijk naar mijn door de huid getekende patronen

Hoe lang zal het duren, ik zal maar één ding vragen

Speel niet met mij, wat heeft het voor zin?

Waarom al die pijn, kom terug naar mijn huis