Pierrot e la luna - Litfiba

Luci infrangono lo spazio della vista

Questa notte la notte ha fermato il tempo

La luce e` un vortice

Questa notte non deve finire mai

Perche` sei bellissima

Luna avvolgimi lo spazio della vista

Accarezzo i tuoi occhi e mi resta in mano un po' di te

La luce e` un vortice

Come frammenti di voci lontane

Bianca lebbra di luce

Che m' attacca nel buio

La mia pelle si spacca e non si forma piu`

Bianca squama di cielo

Che mi insegue nel buio

La mia pelle si spacca e non si forma piu`

Sono ancora qui non mi spezzo mai

Potrei vivere nel sogno di volare

Lanciandomi a cavallo delle scie

Alzandomi come sabbia

Come un frammento che cade lontano

Bianche lebbra di luce

Che m' attacca nel buio

La mia pelle si spacca e non si forma piu`

Bianca squama di cielo

Che mi insegue nel buio

La mia pelle si spacca e non si forma piu`

Lichten breken de ruimte van het zicht

Deze nacht heeft de nacht de tijd stil gestaan

Licht is een draaikolk

Deze nacht mag nooit eindigen

Omdat je mooi bent

Maan omhult mij de ruimte van het zicht

Ik streel je ogen en een beetje van je blijft in mijn hand

Licht is een draaikolk

Als fragmenten van verre stemmen

Witte lepra van licht

Dat valt me ​​aan in het donker

Mijn huid splijt en vormt zich niet meer

Witte schaal van de lucht

Dat achtervolgt me in het donker

Mijn huid splijt en vormt zich niet meer

Ik ben nog steeds hier, ik breek nooit

Ik zou kunnen leven in de droom om te vliegen

Mezelf schrijlings op de wakes lanceren

Stijgend als zand

Als een fragment dat ver weg valt

Witte lepra van licht

Dat valt me ​​aan in het donker

Mijn huid splijt en vormt zich niet meer

Witte schaal van de lucht

Dat achtervolgt me in het donker

Mijn huid splijt en vormt zich niet meer