Song of the Mermaid Queen - Lisa Thiel

As I went down to the coast on the Isle of Iona

And as I looked out upon the turquoise sea

There on the rocks a shining in the clear light

Was the shimmering form of the Mermaid Queen

Her tail was a glow with a thousand rainbows

Her silver hair with shells and jewels adorned

She looked at me with eyes of emerald and said

«I am the mother from whom all are born»

«I am the spirit of the ocean» said she «I am the mother of mystery

And you as all humans are one of my children

For as you know all life came from the sea

O, remember my child that the sea is within you

And within you the knowledge of all that life can be

, and if you know this then you will know me

For I am at the heart of your divine destiny»

«O great goddess of the ocean, grandmother of the sea

You who are the keeper of the ancient mysteries

I honor you and the wisdom you carry

And honor the part of you that is in me.»

And with that she smiled and vanished 'neath the waves

And though her form was gone the light around her stayed

And many a time I’ll think of Iona and remember the words of the Mermaid Queen

Toen ik afdaalde naar de kust op het eiland Iona

En terwijl ik uitkeek over de turquoise zee

Daar op de rotsen een glans in het heldere licht

Was de glinsterende vorm van de Mermaid Queen

Haar staart gloeide met duizend regenbogen

Haar zilveren haar met schelpen en juwelen versierd

Ze keek me aan met smaragdgroene ogen en zei:

«Ik ben de moeder van wie ze allemaal zijn geboren»

«Ik ben de geest van de oceaan» zei ze «Ik ben de moeder van het mysterie

En jij bent als alle mensen een van mijn kinderen

Want zoals je weet kwam al het leven uit de zee

O, onthoud mijn kind dat de zee in je is

En binnenin jou de kennis van al dat leven kan zijn

, en als je dit weet, dan ken je mij ook

Want ik ben in het hart van je goddelijke bestemming»

"O grote godin van de oceaan, grootmoeder van de zee"

Jij die de bewaarder bent van de oude mysteries

Ik eer jou en de wijsheid die je met je meedraagt

En eer het deel van jou dat in mij is.»

En daarmee glimlachte ze en verdween 'onder de golven'

En hoewel haar vorm verdwenen was, bleef het licht om haar heen

En vaak zal ik aan Iona denken en me de woorden van de Zeemeerminkoningin herinneren