Frgt/10 (Alchemist Reanimation) - Linkin Park, Chali 2na, The Alchemist

From the top to the bottom

Bottom to top I stop

At the core, I m forgotten

In the middle of my thoughts

Taken far from my safety

The picture s there

The memory won t escape me We re stuck in a place so dark, you could hardly see

A manner of matter that splits, with the words I breathe

An as the rain drips, acidic questions around me I block out the sight of the powers that be An duck away into the darkness, times up I wind up in a rusted world with eyes shut

So tight that it blurs into the world of pretend

And the eyes ease open and it s dark again

From the top to the bottom

Bottom to top I stop

At the core, I m forgotten

In the middle of my thoughts

Taken far from my safety

The picture s there

The memory won t escape me Then why should I care

In the memory you ll find me Eyes burning up The darkness holding me tight within

Until the sun rises up Listen to the sound, dizzy from the ups and downs

An nauseated by the polluted rott, that s all around

Watchin the wheels of cars that pass I look past

To the last of the light and the long shadows it casts

A window grows and captures the eye

An cries out, a yellow light as it passes me by And a young shadowy figure sits in front of a box

Inside, a building of rock with antennas on top

Now, nothing can stop in this land of the pain

The sane lose, not knowing they were part of the game

An while the insides change, the box stays the same

And the figure inside could bear anybody s name

The memories I keep, are from a time like then

I put on my paper so I could come back to them

Someday I m hopin to close my eyes and pretend

That this crumpled up paper, can be perfect again

Yo From the top to the bottom

Bottom to top I stop

At the core, I m forgotten

In the middle of my thoughts

Taken far from my safety

The picture s there

The memory won t escape me

I m here at this podium talking, the ceremonial offerings

Dedicated to urban dysfunctional offspring

(What s happenin ?)

City governments are eternally nappin

Trapped in greedy covenants, causein urban collapsin

An bullets that scar souls, with dark holds, get more than your car stole

Some hearts be blacker than charcoal

(For real)

This society s deprivation depends

Not on our differences, but the separation within

No preparation is made, limited aide an minimum wage

Livin in a tenement cage for innocent pay

Tragedy within a parade

The darkness overspread like permanent plauge

An I m forgotten

In the memory you ll find me Eyes burning up The darkness holding me tight within

Until the sun rises up

Van boven naar beneden

Van onder naar boven ik stop

In wezen ben ik vergeten

Midden in mijn gedachten

Ver van mijn veiligheid genomen

De foto is daar

De herinnering zal me niet ontgaan. We zitten vast op een plek die zo donker is dat je het nauwelijks kunt zien

Een manier van materie die zich splitst, met de woorden I Breathe

En terwijl de regen druppelt, zure vragen om me heen blokkeer ik het zicht van de machten die zijn Een eend weg in de duisternis, keer op keer kom ik terecht in een verroeste wereld met gesloten ogen

Zo strak dat het vervaagt in de wereld van doen alsof

En de ogen gaan langzaam open en het is weer donker

Van boven naar beneden

Van onder naar boven ik stop

In wezen ben ik vergeten

Midden in mijn gedachten

Ver van mijn veiligheid genomen

De foto is daar

De herinnering zal me niet ontgaan, waarom zou het me dan iets kunnen schelen?

In de herinnering vind je me Ogen brandend De duisternis die me stevig vasthoudt

Tot de zon opkomt Luister naar het geluid, duizelig van ups en downs

Een misselijk van de vervuilde rott, dat is overal

Kijkend naar de wielen van auto's die voorbij rijden, kijk ik voorbij

Tot het laatste licht en de lange schaduwen die het werpt

Een venster groeit en trekt de aandacht

Een schreeuwt het uit, een geel licht als het me voorbijgaat En een jonge schaduwfiguur zit voor een doos

Binnen, een rotsgebouw met antennes erop

Nu kan niets meer stoppen in dit land van de pijn

De verstandigen verliezen, niet wetende dat ze deel uitmaakten van het spel

Terwijl de binnenkant verandert, blijft de doos hetzelfde

En de figuur binnenin kan de naam van iedereen dragen

De herinneringen die ik bewaar, zijn uit een tijd als toen

Ik heb mijn papier op zodat ik erop terug kan komen

Op een dag hoop ik mijn ogen te sluiten en te doen alsof

Dat dit verfrommelde papier weer perfect kan zijn

Yo Van boven naar beneden

Van onder naar boven ik stop

In wezen ben ik vergeten

Midden in mijn gedachten

Ver van mijn veiligheid genomen

De foto is daar

De herinnering zal me niet ontgaan

Ik ben hier op dit podium aan het praten, de ceremoniële offers

Opgedragen aan stedelijke disfunctionele nakomelingen

(Wat gebeurt er ?)

Stadsbesturen zijn eeuwig aan het luieren

Gevangen in hebzuchtige verbonden, oorzaak in stedelijke ineenstorting

Een kogel die zielen littekens geeft, met donkere grepen, meer krijgen dan je auto heeft gestolen

Sommige harten zijn zwarter dan houtskool

(Echt)

De ontbering van deze samenleving hangt af van:

Niet over onze verschillen, maar de scheiding binnenin

Er wordt niets voorbereid, beperkte assistent een minimumloon

Livin in een huurkazerne voor onschuldig loon

Tragedie binnen een parade

De duisternis verspreidde zich als een permanente plaag

Een ik ben vergeten

In de herinnering vind je me Ogen brandend De duisternis die me stevig vasthoudt

Tot de zon opkomt