Dedicated [LPU Rarities] - Linkin Park

I have a dream of a scene between the green hills

Clouds pull away and the sunlight’s revealed

People don’t talk about keeping it real

It’s understood that they actually will

And intoxicated and stimulated emcees

Staring in the trees, paranoid, are gone in the breeze

Watch them flee, hip-hop hits

Take a walk with me and what you’ll see

Is a land where the sand is made up of crushed up wax

And the sky beyond you is krylon blue

And everybody speaks in a dialect of rhyme

And emcees have left materialism behind them

Meanwhile I just grip my mic

And hope me and my team make it through alright

Because say what you will, and say what you might

But don’t ignore who it’s for at the end of the night

Because this is dedicated to the kids

Dedicated to wherever music lives

Dedicated to those tired of the same ol' same

And dedicated to the people advancin' the game

What’s real is the kids who know that something’s wrong

What’s real is the kids who think they don’t belong

What’s real is the kids who have nowhere to run

Who are hiding in the shadows waiting for the sun

I’ve seen a lot of shit, I’ve talked to a bum

Out on sunset strip, he asked me «How would you feel

If everybody acted like you didn’t exist

You’d lose your grip, probably eventually flip.»

So let it be known, the only reason that we do this

Is so you can pick it up and just bang your head to it

While emcees fight to see who can be the commonest

Be floatin' overhead like a space odyssey monolith

Over seeing the game, over being part of the same ol' thing

It’s all gonna change in a hurricane of darkness and pain

And acidic rain and promises that you won’t do it again

Meanwhile I just grip my mic

And hope me and my team make it through alright

Because say what you will, and say what you might

But don’t ignore who it’s for at the end of the night

Because this is dedicated to the kids

Dedicated to wherever music lives

Dedicated to those tired of the same ol' same

And dedicated to the people advancin' the game

What’s real is the kids who know that something’s wrong

What’s real is the kids who think they don’t belong

What’s real is the kids who have nowhere to run

Who are hiding in the shadows waiting for the sun

Pulling me close, the shadow is warm inside

This is where I feel at home, this is my place to hide

Pulling me close, the shadow is warm inside

This is where I feel at home, this is my place to hide

Because this is dedicated to the kids

Dedicated to wherever music lives

Dedicated to those tired of the same ol' same

And dedicated to the people advancin' the game

What’s real is the kids who know that something’s wrong

What’s real is the kids who think they don’t belong

What’s real is the kids who have nowhere to run

Who are hiding in the shadows waiting for the sun

This is dedicated to the kids

Dedicated to wherever music lives

Dedicated to those tired of the same ol' same

And dedicated to the people advancin' the game

What’s real, everybody who doesn’t feel safe

What’s real, everybody who knows they’re out of place

What’s real, anybody with nowhere to run

Who hides in the shadows waiting for the sun

This is dedicated to the kids

Dedicated to wherever music lives

Dedicated to those tired of the same ol' same

And dedicated to the people advancin' the game

What’s real, everybody who doesn’t feel safe

What’s real, everybody who knows they’re out of place

What’s real, anybody with nowhere to run

Who hides in the shadows waiting for the sun

Ik droom van een tafereel tussen de groene heuvels

Wolken trekken weg en het zonlicht wordt onthuld

Mensen praten er niet over om het echt te houden

Het is duidelijk dat ze dat ook echt zullen doen

En dronken en gestimuleerde emcees

Staren in de bomen, paranoïde, zijn verdwenen in de wind

Kijk hoe ze vluchten, hiphophits

Maak een wandeling met mij en wat je zult zien

Is een land waar het zand bestaat uit verpletterde was?

En de lucht achter je is krylonblauw

En iedereen spreekt in een dialect van rijm

En emcees hebben het materialisme achter zich gelaten

Ondertussen pak ik mijn microfoon vast

En ik hoop dat ik en mijn team het goed redden

Want zeg wat je wilt, en zeg wat je zou kunnen

Maar negeer niet voor wie het aan het eind van de nacht is

Omdat dit opgedragen is aan de kinderen

Opgedragen aan overal waar muziek leeft

Opgedragen aan degenen die hetzelfde beu zijn

En toegewijd aan de mensen die het spel vooruit helpen

Wat echt is, zijn de kinderen die weten dat er iets mis is

Wat echt is, zijn de kinderen die denken dat ze er niet bij horen

Wat echt is, zijn de kinderen die nergens heen kunnen rennen

Die zich verstoppen in de schaduwen wachtend op de zon

Ik heb veel shit gezien, ik heb met een zwerver gesproken

Op de zonsondergangstrip vroeg hij me «Hoe zou je je voelen?

Als iedereen deed alsof je niet bestond

Je zou je grip verliezen, waarschijnlijk uiteindelijk omslaan.»

Dus laat het bekend zijn, de enige reden dat we dit doen

Is het zo dat je het kunt oppakken en er gewoon met je hoofd tegen kunt stoten?

Terwijl emcees vechten om te zien wie de meest voorkomende kan zijn

Zweef boven je hoofd als een monoliet uit de ruimte-odyssee

Over het zien van de game, over het deel uitmaken van hetzelfde oude ding

Het gaat allemaal veranderen in een orkaan van duisternis en pijn

En zure regen en beloften dat je het niet meer zult doen

Ondertussen pak ik mijn microfoon vast

En ik hoop dat ik en mijn team het goed redden

Want zeg wat je wilt, en zeg wat je zou kunnen

Maar negeer niet voor wie het aan het eind van de nacht is

Omdat dit opgedragen is aan de kinderen

Opgedragen aan overal waar muziek leeft

Opgedragen aan degenen die hetzelfde beu zijn

En toegewijd aan de mensen die het spel vooruit helpen

Wat echt is, zijn de kinderen die weten dat er iets mis is

Wat echt is, zijn de kinderen die denken dat ze er niet bij horen

Wat echt is, zijn de kinderen die nergens heen kunnen rennen

Die zich verstoppen in de schaduwen wachtend op de zon

Trekt me dicht tegen me aan, de schaduw is warm van binnen

Hier voel ik me thuis, hier kan ik me verstoppen

Trekt me dicht tegen me aan, de schaduw is warm van binnen

Hier voel ik me thuis, hier kan ik me verstoppen

Omdat dit opgedragen is aan de kinderen

Opgedragen aan overal waar muziek leeft

Opgedragen aan degenen die hetzelfde beu zijn

En toegewijd aan de mensen die het spel vooruit helpen

Wat echt is, zijn de kinderen die weten dat er iets mis is

Wat echt is, zijn de kinderen die denken dat ze er niet bij horen

Wat echt is, zijn de kinderen die nergens heen kunnen rennen

Die zich verstoppen in de schaduwen wachtend op de zon

Dit is opgedragen aan de kinderen

Opgedragen aan overal waar muziek leeft

Opgedragen aan degenen die hetzelfde beu zijn

En toegewijd aan de mensen die het spel vooruit helpen

Wat is echt, iedereen die zich niet veilig voelt

Wat is echt, iedereen die weet dat ze niet op hun plaats zijn

Wat is echt, iedereen die nergens heen kan?

Wie verbergt zich in de schaduwen wachtend op de zon

Dit is opgedragen aan de kinderen

Opgedragen aan overal waar muziek leeft

Opgedragen aan degenen die hetzelfde beu zijn

En toegewijd aan de mensen die het spel vooruit helpen

Wat is echt, iedereen die zich niet veilig voelt

Wat is echt, iedereen die weet dat ze niet op hun plaats zijn

Wat is echt, iedereen die nergens heen kan?

Wie verbergt zich in de schaduwen wachtend op de zon