Hobo - Linda Ronstadt, Stone Poneys

I lit my purest candle close to my window

Hoping it would catch the eye

Of any vagabond that passed it by

And I waited in my lonely house

Before he came I felt him drawing near

And as he neared I felt the ancient fear

That he had come to my door and jeer

And I waited in my fleeting house

Tell me stories, I called to the hobo

Stories of old, I smiled to the hobo

Storie of cold, I wept to the hobo

As he stood before my fleeting house

No, said the hobo, no more tales of time

Don’t ask me now to wash away the grime

I can’t come in for it’s too high a climb

And he walked away from my lonely house

Then you be damned I screamed to the hobo

Turn into stone I cried to the hobo

Leave me alone I knelt to the hobo

And he walked away from my fleeting house

I lit my purest candle close to my window

Hoping it would catch the eye

Of any vagabond who passed it by

And I waited in my fleeting house

Ik heb mijn puurste kaars aangestoken dicht bij mijn raam

In de hoop dat het zou opvallen

Van elke zwerver die hem passeerde

En ik wachtte in mijn eenzame huis

Voordat hij kwam, voelde ik hem naderen

En toen hij dichterbij kwam, voelde ik de oude angst

Dat hij aan mijn deur was gekomen en jeer

En ik wachtte in mijn vluchtige huis

Vertel me verhalen, ik belde naar de zwerver

Verhalen van weleer, ik glimlachte naar de zwerver

Verhaal van koude, ik huilde om de zwerver

Zoals hij voor mijn vluchtige huis stond

Nee, zei de zwerver, geen verhalen over tijd meer

Vraag me nu niet om het vuil weg te spoelen

Ik kan niet naar binnen omdat de klim te hoog is

En hij liep weg van mijn eenzame huis

Dan ben je verdomme schreeuwde ik tegen de zwerver

Verander in steen, ik huilde tegen de zwerver

Laat me met rust ik knielde voor de zwerver

En hij liep weg van mijn vluchtige huis

Ik heb mijn puurste kaars aangestoken dicht bij mijn raam

In de hoop dat het zou opvallen

Van elke zwerver die hem passeerde

En ik wachtte in mijn vluchtige huis