La Barca De Guaymas (The Boat from Guaymas) - Linda Ronstadt

Al golpe del remo se agitan las olas ligera la barca

Al ruido del agua se ahonda mi pena solloza mi alma

Por tantos pesares, mi amor angustiado llorando te llama

Y te hallas muy lejos… y sola muy sola

Se encuentra mi alma

Alegre viajero que tornas al puerto de tierras lejanas

Que extrano piloto condujo tu barca sin vela y sin ancla

De que region vienes, que has hecho pedazos

Tus velas tan blancas y fuiste cantando

Y vuelves trayendo, la muerte en el alma

Yo soy el marino que alegre de Guaymas, salio una manana

Llevando en mi barca como ave piloto

Mi dulce esperanza por mares ignotos

Mis santos anhelos hundio la borrasca

Por eso estan rotas mis penas

Y traigo la muerte en el alma

Te fuiste cantando y hoy vuelves trayendo

La muerte en el alma

At the stroke of the oar the waves are agitated

Light is the boat

At the noise of the water my sorrow gets deeper

And my soul is sobbing

Because of so many troubles

My anguished love cries out to you

You are very far away

And my soul finds itself alone, all alone

Tired traveler who returns to the port from faraway lands

What strange pilot sailed your boat

Without a sail, without an anchor

From where do you come, that you have torn to pieces

Your sails so white, you left singing

And today you return, bringing death in your soul

I am the sailor who happily from Guaymas, left one morning

Carrying in my boat, like a guiding bird

My sweet hope through unknown seas

The storm overwhelmed my sacred yearnings

That’s why my efforts are broken

And I bring death in the soul

You left singing

And today you return

Bringing death in your soul

Met de slag van de roeispaan schudden de golven de boot lichtjes

Bij het geluid van het water verdiept mijn verdriet mijn ziel snikken

Voor zoveel verdriet roept mijn gekwelde liefdesgehuil jou

En je bent heel ver weg... en alleen, heel alleen

mijn ziel is gevonden

Blije reiziger die terugkeert naar de haven van verre landen

Wat een vreemde piloot leidde je boot zonder zeil en zonder anker

Uit welke regio kom je, wat heb je aan stukken gescheurd

Je kaarsen zo wit en je zong

En je komt terug en brengt de dood in de ziel

Ik ben de gelukkige zeeman uit Guaymas, hij vertrok op een ochtend

Meedragen in mijn boot als pilootvogel

Mijn zoete hoop op onbekende zeeën

Mijn heilige verlangens hebben de storm doen zinken

Daarom is mijn verdriet gebroken

En ik breng de dood in de ziel

Je ging zingend weg en vandaag kom je terug met

dood in de ziel

Met de slag van de roeispaan worden de golven geagiteerd

Licht is de boot

Bij het geluid van het water wordt mijn verdriet dieper

En mijn ziel snikt

Door zoveel problemen

Mijn gekwelde liefde schreeuwt naar jou

Je bent heel ver weg

En mijn ziel is alleen, helemaal alleen

Vermoeide reiziger die vanuit verre landen terugkeert naar de haven

Wat voor vreemde piloot heeft jouw boot gevaren

Zonder zeil, zonder anker

Waar kom je vandaan, dat je aan stukken gescheurd hebt?

Je zeilen zo wit, je ging zingend weg

En vandaag keer je terug en breng je de dood in je ziel

Ik ben de zeeman die gelukkig uit Guaymas op een ochtend vertrok

In mijn boot dragen, als een leidende vogel

Mijn zoete hoop door onbekende zeeën

De storm overweldigde mijn heilige verlangens

Daarom zijn mijn inspanningen gebroken

En ik breng de dood in de ziel

Je ging zingend weg

En vandaag kom je terug

De dood in je ziel brengen