Белое на белом - Линда

Там, где идет мой дождь, плачет океан, укрывая нас.

Там в ледяной воде застывает свет, как кусочки льда.

Пусть только тишина рассыпает нас

У меня в руках.

Мне не найти тебя,

И соленый снег на моих глазах…

Там чистая вода не найдет тебя…

В небо тихая река унесет меня…

Белое на белом — заметим, но только мы.

Белое на белом — за небом останется.

Белое на белом — уносит нас высоко.

Белое на белом — за нами, за небом, за небом…

Снег падает наверх, или слеза — это не узнать.

Вниз падает дождь, падаем мы, чтобы вновь взлетать.

Все что-то не так: стало темно, снегом заросло,

Свет разбивает все и уносит нас в небо высоко…

Там чистая вода не найдет тебя…

В небо тихая река унесет меня…

Белое на белом — заметим, но только мы.

Белое на белом — за небом останется.

Белое на белом — уносит нас высоко.

Белое на белом — за нами, за небом, за небом…

Waar mijn regen valt, huilt de oceaan en bedekt ons.

Daar, in het ijskoude water, bevriest het licht als stukjes ijs.

Laat alleen stilte ons verstrooien

In mijn handen.

Ik kan je niet vinden

En zoute sneeuw voor mijn ogen...

Daar zal zuiver water je niet vinden...

Een stille rivier brengt me naar de hemel ...

Wit op wit - we zullen het merken, maar alleen wij.

Wit op wit - blijft achter de lucht.

Wit op wit brengt ons hoog.

Wit op wit - achter ons, achter de lucht, achter de lucht...

Sneeuw valt naar boven, of een traan - dit is niet bekend.

Regen valt naar beneden, wij vallen om weer op te stijgen.

Alles klopt niet: het werd donker, begroeid met sneeuw,

Licht breekt alles en neemt ons mee naar de hemel...

Daar zal zuiver water je niet vinden...

Een stille rivier brengt me naar de hemel ...

Wit op wit - we zullen het merken, maar alleen wij.

Wit op wit - blijft achter de lucht.

Wit op wit brengt ons hoog.

Wit op wit - achter ons, achter de lucht, achter de lucht...